บทที่ 170 ผมแค่ริษยาฉีซิ่วหรานมาก

ฉันไม่คิดเลยว่าจู่ๆ ลู่จือสิงจะขอโทษฉันขึ้นมา ในช่วงเวลานี้ฉันจึงรู้สึกสับสนจนทำอะไรไม่ถูก

“ฉันไม่ได้อยากจะกล่าวโทษคุณ ฉันแค่อยากให้คุณเข้าใจว่าฉันกับฉีซิ่วหรานเราไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิดนะค่ะ”

เขากุมมือฉันแน่นขึ้น:...