บทที่ 187 แกล้งทำเป็นว่าไม่เห็นอะไร

เขาส่ายหัว：“วันนี้พวกเราไม่กลับ”

“แล้วเป้ยเปย——”

ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันอยากจะถามอะไร ไม่ต้องรอให้ฉันพูดจบ เขาก็ปลอบโยนฉันด้วยสายตา：“เธอไม่ต้องกังวล เป้ยเปยมีคนดูแลอยู่...