บทที่ 19 ทรยศหักหลัง

เซี่ยเฮ้าตกตะลึก ผ่านไปสักครู่เขาถึงคิดได้ว่า กู้ตงเชินต้องการมีส่วนแบ่งจากโครงการภูเขายูฉวน

30%!

หลังจากคิดได้แล้ว หน้าผากของเซี่ยเฮ้าก็ปกคลุมไปด้วยเหงื่อในทันที กู่ตงเชินโลภมากจริง ๆ อยากได้30%ในครั้งเดียว คิดมาแล้วมากกว่าหนึ่งพันล้าน

“ท่านเชินคุณล้อเล่นใช่ไหม？" รอยยิ้มที่เซี่ยเฮ้ายิ้มออกมายังเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้ ต้องรู้ว่า ถึงแม้โครงการภูเขายูฉวนจะทำเงินได้มากมาย แต่ก็มีคนหลายร้อยคนในตระกูลเซี่ยที่จัดสรรให้กับทุกคน แล้ว ตกคนหนึ่งก็ไม่เหลือเท่าไร พูดอย่างโอเวอร์ว่าพวกเขาสองพ่อลูกแบ่งแล้วยังไม่ถึง 30% เลย

“ คุณคิดว่าผมเหมือนล้อเล่นกับคุณหรือเปล่า？”

กู้ตงเฉินชำเลืองมองไปที่เซี่ยเฮ้า จิตใจของเซี่ยเฮ้าสั่นสะท้านและรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นที่เพิ่มขึ้นจากหางกระดูกสันหลังของเขาในทันที

กู้ตงเชินไม่ใช่นักเลงกิ้กก็อกธรรมดา เพียงแค่ชีวิตที่อยู่ในมือเขาก็มากมายแล้ว จู่ ๆ เซี่ยเฮ้าก็รู้สึกเสียใจภายหลังที่ไม่สมควรร่วมมือกับกู้ตงเฉิน

หลังจากที่เฉินเฟิงตบต่อหน้าสาธารณชน ในสมองของเซี่ยเฮ้ามีเพียงเรื่องที่คิดที่จะแก้แค้น อดไม่ได้ที่จะทำให้เฉินเฟิงตายกลายเป็นผงธุลี ดังนั้นเขาจึงมาหากู้ตงเชิน โดยไม่คาดคิดว่าในสายตาของคนอย่างกู้ตงเชินนี้ เขาก็เป็นแค่ลูกแกะตัวน้อยเท่านั้น

"ท่านเชิน 30% ... มากเกินไป ผมมีได้ไม่มากอย่างนั้น" เซี่ยเฮ้าพูดอย่างอ่อนแอ

"ฮ่าฮ่า" จู่ ๆ กู้ตงเชินหัวเราะอย่างกะทันหัน เขาตบไหล่เซี่ยเฮ้าแล้วพูดว่า: "อาเฮ้าอย่ากังวลไป ฉันเป็นคนโลภขนาดนั้นเหรอ ล้อเล่น ล้อเล่นฮ่าฮ่า!"

เซี่ยเฮ้ายิ้มแห้ง ๆ "ท่านเชิน คุณเป็นคนตลกมาก"

“พูดมาเถอะจะจัดการกับเซี่ยเมิ่งเหยายังไงดี "กู้ตงเฉินกล่าวอย่างจริงจัง

เซี่ยเฮ้ายิ้มเหะ ๆ และพูดว่า "ใช้วิธีที่คุณชอบจัดการกับมัน"

"วิธีที่ฉันชอบที่สุด？" กู้ตงเฉินมองไปที่เซี่ยเฮ้าอย่างสงสัย และทันใดนั้นก็เข้าใจว่า "คุณต้องการให้ฉันทำเรื่องอย่างว่ากับเธอเหรอ？"

"ใช้ครับ ท่านเชิน คุณรำพึง เซี่ยเมิ่งเหยาอยู่เสมอไม่ใช่เหรอ？ ไม่กี่วันก่อนผมให้คนเอาน้ำวิเศษมาจากตลาดมืดในประเทศไทย ฤทธิ์ยาต่ำช้าและรุนแรงมาก ขอแค่ดื่มน้ำลงไป ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงใสสะอาดเรียบร้อยหรือแม่บ้านรักนวลสงวนตัว ก็กลายเป็นผู้หญิงร่านยอมให้คนทำอะไรก็ได้ อยากได้ท่าทางอัปยศแค่ไหนก็ทำออกมาได้!”

“ เซี่ยเมิ่งเหยานังน้องนี้ ชอบเสแสร้งสะอาดบริสุทธิ์มาโดยตลอด ผมอยากจะนักว่า เขาดื่มน้ำครั้งนี้แล้ว ยังจะเสแสร้งสะอาดบริสุทธิ์อีกไหม

กู้ตงเชินถูมือของเขาด้วยความตื่นเต้นโดยไม่ปิดบังความต้องการทางเพศในดวงตาของเขาเลยสักนิด ผู้หญิงที่เขาเคยเล่นด้วยไม่มากก็น้อยอย่างเช่น นักเรียน พยาบาล ข้าราชการ ผู้หญิงที่มีครอบครัวแล้ว ... มีทุกอย่าง ผู้หญิงเหล่านั้นสวยก็สวยสวย แต่มีข้อเดียวที่ในร่างกายไม่มีคือกลิ่นความรู้สึกทางโลก

ทำให้กู้ตงเชินไม่มีความสุข

แต่เซี่ยเมิ่งเหยาไม่เหมือนกัน ไม่พูดถึงใบหน้าและรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ บุคคลิกของเธอยังมีความเยือกเย็นเหมือนกับนางฟ้าบนท้องฟ้า ถึงแม้ว่าจะเป็นความฝันกู้ตงเชินก็อยากจะจัดการนางฟ้าแบบนี้

ในอดีตกลัวอำนาจของตระกูลเซี่ย และเขาก็ไม่กล้าทำอะไรกับเซี่ยเมิ่งเหยา ตอนนี้เป็นคนจากตระกูลเซี่ยที่ส่งเซี่ยเมิ่งเหยามาให้กับเขาเองเป็นการส่วนตัว ถ้าเขาไม่จัดการอีกก็รู้สึกผิดกลับกับตัวเอง

"จัดการเขา คงไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นใช่มั้ย" กู้ตงเฉินถาม

"ท่านเชินวางใจไม่มีแน่นอน! ตอนคุณไปจดการเขาก็อัดวิดีโอไว้ หลังถ่ายเสร็จก็เอาวิดีโอนี้มาขมขู่นังน้องนี่ เขาไม่กล้าพูดอะไรหรอกกระทั่งสามีขยะของเขา คุณคงไม่รู้ว่าเมื่อวานนี้ เขารู้ว่านังน้องเซี่ยเมิ่งเหยาไปมีเพศสัมพันธ์กับหลินซงเว่ย เขาไม่กล้าแม้แต่จะโมโห"เซี่ยเฮ้ากล่าว

"ขยะไร้ค่าTM จริง !" กู้ตงเชินด่าอย่างจริงจัง "ถ้าเมียของกูกล้าที่จะสวมเขาให้ กูจะหักขาของมัน และทำลายไอ้เจ้าโลกเดรัจฉานนั่นที่กล้าสวมเขาให้กู

“ ท่านเชิน ไม่ใช่ว่าผู้ชายคนนั้นจะมีความเป็นชายเหมือนท่านอย่างนี้ พูดตรง ๆเลย คนไร้ค่านั่นแต่งงานกับเซี่ยเมิ่งเหยามาสามปีแล้ว ทั้งสองไม่เคยนอนบนเตียงเดียวกันด้วยซ้ำ เมื่อวานก่อนเซี่ยเมิ่งเหยายังเป็นสาวบริสุทธิ์ "เซี่ยเฮ้ากล่าว

"เหี้ย!" กู้ตงเชินด่า "ไอ้ขยะนี่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ทำอะไร ทำไมมันไม่ตายไปซะ!"

ปล่อยให้เซี่ยเมิ่งเหยาอยู่กับไอ้คนไร้ค่ามาสามปีโดยไม่จัดการอะไรเลย ผลคือให้ผู้ชายคนอื่นจัดการไปก่อน ตอนนี้กู้ตงเฉินเริ่มมีใจที่คิดจะฆ่าเฉินเฟิงขึ้นมาแล้ว ทำไมโลกนี้ยังจะมีขยะโง่ ๆ ชนิดนี้ได้อีก

เมื่อเห็นว่าเขากระตุ้นความโกรธของกู่ตงเฉินได้สำเร็จ เซี่ยเฮ้าเพยิอยิ้มขึ้นมุมปากของเขาอย่างได้ใจ พูดจุดประสงค์ที่แท้จริงที่มาในครั้งนี้ "ท่านเชิน คุณอยากเห็นไอ้ขยะนี้ขยะนี้ไหม？”

"เห็นมันเพื่ออะไร？ เห็นคนไร้ประโยชนแบบนี้ ทำให้ตาของกูสกปรกหมด" กู้ตงเฉินด่า

"ท่านเชิน คุณคิดดูถึงเวลาที่ท่านจัดการเซี่ยเมิ่งเหยา ก็ให้เฉินเฟิงเฉินขยะนั่นดูอยู่ข้าง ๆ ถ้าหากเขามองเห็นตัวเองแต่งงานมาสามปีกระทั่งปากก็ยังไม่เคยจูบเมียของตัวเอง กลายเป็นอีตัวต่อหน้าคุณ ถูกคุณทำร้ายอย่างตามอำเภอใจ คนไร้ค่านั่นจะมีอารมณ์แบบไหน？"

“ นอกจากนี้เซี่ยเมิ่งเหยานังน้องนั่น คิดว่าตัวเองสูงส่งบริสุทธิ์ไม่ใช่เหรอ？ถ้าคุณจัดการเขาต่อหน้าสามีของเขา เขาจะท่าทางยังไง ฮ่า ”

เซี่ยเฮ้ายิ้มอย่างชั่วร้าย นี่คือสิ่งที่เขาคิดได้ เป็นวิธีการล้างแค้นเฉินเฟิงและเซี่ยเมิ่งเหยาที่สนุกที่สุด

เฉินเฟิงอาเฉินเฟิง คนไร้ค่าควรทำตัวเป็นคนไร้ค่าอย่างสงบ เพราะว่าวู่วามถึงได้รับการตอยแทนที่เดิมทีไม่ใช่ที่แกจะสามารถรับได้ !

กู้ตงเฉินตกตะลึง เซี่ยเฮ้าไอ้หมอนี้เลวมากจริง ๆ วิธีที่เลวทรามนี้ก็สามารถคิดออกมาได้

แต่ว่า มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริงๆ ...

สีหน้าของกู้ตงเชินแดงขึ้นมา เขาเล่นกับผู้หญิงหลายคนแต่ยังไม่มีสักคนที่เล่นต่อหน้าสามีของผู้หญิงคนนั้น.

ท้องน้อยของกู้ตงเชินจู่ ๆก็ร้อนขึ้นมาทันที “ เอาล่ะ ทำตามที่ไอ้หมอนี่บอก ฮ่า ๆ หลังจากงานเสร็จแล้ว ไอ้หมอนี่จะเป็นพี่เขยคนโตของกูแล้ว กูจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี

“ ขอบคุณท่านเชิน” ใบหน้าของเซี่ยเฮ้าแสดงความตื่นเต้นขึ้นมา กู้ตงเชินนเป็นที่พักพิงของเขา ตระกูลเซี่ยไม่มีใครกล้าต่อต้านเขาแม้แต่เซี่ยอวิ๋นเซิ้ง!

“ นอกจากนี้ ท่านเชิน เฉินเฟิงคนไร้ค่านั่น ยังดุร้ายเล็กน้อย เพื่อความปลอดภัย ผมขอแนะนำให้คุณจัดการเขาก่อนแล้วจึงนำเขามาจะได้ไม่รบกวนความสนุกตอนจัดการเซี่ยเมิ่งเหยา เซี่ยเฮ้าพูดอย่างร้ายกาจ การตบสองครั้งของเฉินเฟิงทำให้ใบหน้าของเขายังคงเจ็บปวด เวลานี้ยืมมือของกู้ตงเชินเพื่อสั่งสอนให้กับเฉินเฟิง

"ตกลง ไม่มีปัญหา "กู้ตงเชินโบกมือใหญ่ ไม่สำคัญ พี่น้องในมือเขาต่างก็เป็นคนโหดร้าย ให้เขาจัดการแค่คนเดียวก็ไม่แตกต่างอะไรกับเหยียบมดตายตัวหนึ่ง

" งั้นท่านเชิน ตอนนี้ผมจะโทรหาเซี่ยเมิ่งเหยาและให้เธอมา” หลังจากที่เซี่ยเฮ้าพูดจบเขาก็เดินออกจากห้องและหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา เขาได้สอบถามไปแล้วว่าตอนนี้เซี่ยเมิ่งเหยาอยู่ที่บ้านและเฉินเฟิงยังคงส่งอาหารอยู่ข้างนอก

แค่โทรหาเซี่ยเมิ่งเหยาออกมาก่อนแล้วเฉินเฟิงทางนั้นกู้ตงเเชินก็จะจัดการเอง

เซี่ยเฮ้าโทรออกหมายเลขของเซี่ยเมิ่งเหยา

"เซี่ยเมิ่งเหยาฉันให้เวลาครึ่งชั่วโมงแล้วรีบมาที่จินเซ่อหวาทันที!"

เมื่อได้ยินเสียงของเซี่ยเฮ้า เซี่ยเมิ่งเหยาก็วางสายทันที

เซี่ยเฮ้ากัดฟัน นังน้องบ้านี่ ให้หน้าไม่เอาหน้า!

"หลังจากครึ่งชั่วโมงเธอไม่ออกไม่มา อย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจกับเฉินเฟิง!" เซี่ยเฮ้าส่งข้อความอีกครั้ง

เซี่ยเมิ่งเหยาขมวดคิ้ว การขมขู่ของเซี่ยเฮ้า เธออดไม่ได้ที่จะไม่ใสใจ

เพียงแต่ เขาจะไปจินเซ่อหวาทำอะไร

หลังจากลังเลครั้งแล้วครั้งเล่า เซี่ยเมิ่งเหยายังคงตัดสินใจที่จะลุกขึ้นและออกไป เธอไม่คิดว่าเซี่ยเฮ้าจะทำอะไร เธอยิ่งไปกว่านั้น เป็นไปได้สูงที่เซี่ยเฮ้ายังคงต้องการทีมวิศวกรอยู่ในมือของเธอ

เซี่ยเมิ่งเหยารีบนั่งแท็กซี่ไปยังจินเซ่อหวา

ถูกหญิงสาวสวมชุดกี่เพ้าพาเข้าไปในห้อง เธอพบว่าเซี่ยเฮ้านั่งอยู่คนเดียวในห้อง และมีไวน์แดงขวดหนึ่งอยู่บนโต๊ะ

“ เรียกฉันมาทำอะไร？” เซี่ยเมิ่งเหยาพูดอย่างเย็นชา

เซี่ยเฮ้าชำเลืองมองไปที่เซี่ยเมิ่งเหยาและพูดเบา ๆ ว่า "นั่งลง"

เซี่ยเมิ่งเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อยและนั่งลงบนโซฟา

เซี่ยเฮ้ารินไวน์หนึ่งแก้วและวางไว้ต่อหน้าเซี่ยเมิ่งเหยา

"เซี่ยเฮ้ามีอะไรก้พูกออกมาเลย!"

“ เมิ่งเหยา ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ คุณจะพูดให้ดีกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ” เซี่ยเฮ้ายิ้มอย่างขมขื่น

เซี่ยเมิ่งเหยา เหลือบมองท่าทีของเซี่ยเฮ้าอย่างสงสัย ทำไมท่าทีของเซี่ยเฮ้าจึงแปลกไปเล็กน้อย？

"อันที่จริงก็ไม่มีอะไร เมิ่งเหยาตอนเที่ยงเฉินเฟิงตบฉันสองครั้งต่อหน้าญาติ ๆ มากมาย เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะทิ้งไว้อย่างนี้ใช่ไหม？" เซี่ยเฮ้าพูดเบา ๆ

"แล้วเธอจะเอายังไง"

เซี่ยเมิ่งเหยากัดฟัน เธอรู้จักนิสัยของเซี่ยเฮ้าเป็นอย่างดี จะต้องแจกแจงเรื่องที่เขาเฉินเฟิงตบเขา ถ้าเขาไม่สามารถให้คำอธิบายให้กับเขาได้ เขาจะไม่มีวันยอมหยุดแน่ บางทีเขาอาจจะหาวิธีมาจัดการกับเฉินเฟิงได้

"ง่าย ๆคืนทีมวิศวกรที่เป็นของพ่อฉันมา!"

“เป็นไปไม่ได้！”

"เป็นไปไม่ได้เหรอ？" เซี่ยเฮ้าเยาะเย้ย "เธอไม่กลัวสักวันเฉินเฟิงเดินอยู่ดี ๆ จะถูกรถชนตายเหรอ!"

ใบหน้าสวยของเซี่ยเมิ่งเหยาเปลี่ยนสีทันที เธอรู้ดีว่าเซี่ยเฮ้ากำลังขมขู่เขา แต่เขาก็ไม่กล้าเอาชีวิตของเฉินเฟิงไปเสี่ยง

“ โอเค ฉันให้ทีมวิศวกรกับเธอได้ แต่เธอต้องรับรองว่าวันหลังจะไม่ทำให้เฉินเฟิงเดือดร้อนอีก! เซี่ยเมิ่งเหยาพูดอย่างกัดฟัน ถึงแม้พูดว่ามอบทีมวิศวกรให้เซี่ยเฮ้าแล้ว ก็หมายความว่าเธอสูญเสียหลักทรัพย์สุดท้ายในมือไปแล้วโครงการภูเขายูฉวนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ แต่เมื่อเทียบกับชีวิตของเฉินเฟิงเธอก็ยอมรับได้!

"ฉันสัญญา ตราบใดที่เธอให้ทีมวิศวกรกับฉัน คนไร้ค่าอย่างเฉินเฟิง หลังจากนี้ไปฉันจะไม่มองเขาเลนสักนิด" เซี่ยเฮ้ายิ้ม

"ทำตามที่เธอพูดให้ได้ด้วย!"เซี่ยเมิ่งเหยามองเซี่ยเฮ้าอย่างเย็นชา

ไม่ต้องกังวล เซี่ยเมิ่งเหยา ใครจะอยู่กับเงินไม่ได้ล่ะ มา หลังจากชนไวน์แก้วนี้แล้ว บุญคุณความแค้นก่อนหน้านี้ของเราก็จะถูกลบออกไปทั้งหมด! "เซี่ยเฮ้ายิ้มและรินไวน์หนึ่งแก้วและผลักมันไปตรงหน้าเซี่ยเมิ่งเหยา

เซี่ยเมิ่งเหยาไม่ได้สงสัย แล้วจึงหยิบแก้วไวน์และดื่มรวดเดียวหมด

หลังจากดื่มเสร็จแล้ว เธอก็เตรียมตัวที่จะลุกขึ้นและออกไป

แต่ในเวลานี้ประตูห้องก็ถูกผลักเปิดออก มีชายสวมเสื้อลายดอกที่มีแผลเป็นบนใบหน้าเดินเข้ามา

เซี่ยเมิ่งเหยารู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ สาวสวยของฉัน รสชาติของไวน์เป็นยังไงบ้าง” กู้ตงเฉินเดินมาพร้อมกับรอยยิ้มอันหื่นกาม

เซี่ยเฮ้าเขาเป็นใคร ？ ! เซี่ยเมิ่งเหยาพูดอย่างดุดัน

เซี่ยเฮ้ายิ้มแล้วเดินไปหาเซี่ยเมิ่งเหยา ยิ้มและพูดว่า "น้อง เขาเป็นสามีที่ฉันเตรียมไว้ให้เธอ เป็นยังไง แข็งแรงกว่าคนไร้ค่านั่นสิบเท่าใช่ไหม"

"เธอมันไร้ยางอาย!, เซี่ยเมิ่งเหยาโกรธมากจนหัวใจของเธอสั่น พูดและพรางยื่นมือตบหน้าของเซี่ยเฮ้า

"พัวะ"

กลับเป็นเซี่ยเฮ้าที่ตบใบหน้าสวยของเธอก่อนและใบหน้าขาวของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดทันที

"นังน้องบ้า!" เซี่ยเฮ้ายิ้มอย่างโหดร้าย "กูให้หน้ามึงแล้ว! เฉินเฟิงคนไร้ค่านั่นตบหน้ากู แกนังน้องบ้า ก้อยากจะตบกูอีกเหรอ！”

"เซี่ยเฮ้า แกไม่ตายดีแน่!" น้ำตาไหลในดวงตาที่สวยงามของเซี่ยเมิ่งเหยา เท้าและขาของเธออ่อนแรง ของเธออ่อนแอ แม้กระทั่งยืนก็ยืนไม่มั่นคง

“ อาเฮ้า เธอตีพี่สะใภ้ของเธอได้ยังไง ใบหน้ารูปไข่ที่สวยงามเช่นนี้ ตีจนเป็นรอยจะไม่ดี” กู้ตงเชินยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“ท่านเชินขอโทษด้วย” เซี่ยเฮ้ารีบขอโทษ

กู้ตงเฉินโบกมือและพูดว่า "ไม่เป็นไรไปทำธุระของเธอเถอะ ฉันขอทำความใกล้ชิดกับพี่สะใภ้ของเธอหน่อยฮ่า ๆ ! " ใช่ ท่านเชิน คุณค่อย ๆ เล่น" เซี่ยเฮ้าก้มหัวด้วยความเคารพ หลังจากพูดจบก็ปิดประตูและเดินออก

“ คนสวย ผมมาแล้ว!

กู้ตงเฉินยิ้มเยาะและพุ่งเข้าหาเซี่ยเมิ่งเหยา

เซี่ยเมิ่งเหยาถอยหลังไปสองก้าวด้วยความกลัว แต่สะดุดโซฟาข้างหลัง ...