บทที่ 168 เย่ตงเสี้ยว

“ท่านหานเกรงใจแล้ว เป่ยเฉินก็เป็นแค่คนรุ่นหลังตัวเล็ก ๆ ที่เพิ่งเข้ามาทีหลัง ต่อหน้าท่านหานจะกล้าพูดว่ามีชื่อเสียงใหญ่โตได้ยังไง” จางเป่ยเฉินยิ้มแล้วทำมือคำนับอย่างอ่อนน้อม

ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่รับสืบทอดต่อจากบ้านตระกูลจางพูดถึงตำแหน่งและฐานะแล้วต้องสูงส่งกว่ากู้ตงเฉินและหานหลงที่เป็นรากหญ้าชนิดนี้...