บทที่ 172 รองประทานที่โผล่มากระทันหัน

ณ ภูเขายู่ฉวน

เซี่ยเมิ่งเหยาเดินอยู่คนเดียวบนเส้นทางลงเขาเล็กๆ ด้วยอารมณ์เศร้าหมอง

ถึงแม้จะแยกห่างจากเฉินเฟิงแค่คืนเดียว แต่สำหรับตัวเธอแล้วกลับรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้เจอกันหนึ่งฤดูกาลเลย

เธอคิดว่าตัวเธอสามารถเปิดอกเผชิญหน้ากับเรื่องทั้งหมดได้...