บทที่ 9 เดิมพัน（๑）

"……"

พอเจ๊เจ้าของร้านเช่าดูดจบก็ตัดสายไปทันที

หลินฮั่นได้แต่เบะปาก เดิมทีเขานั้นก็ไม่ใช่คนที่จะดูถูกคนอ้วน แต่พอได้รู้จักกับยัยเจ๊เจ้าของร้านเช่า คิดว่าเจ๊อ้วนนี่น่าจะถูกลากไปตามถนนให้คนได้ปาของใส่จริงๆ ……

เวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงวันแข่งขัน

เช้าตรู่ของวันนี้ หลังจากหลินฮั่นกินอาหารเช้าเสร็จ ก็รีบเรียกรถไปที่ลานยวี่โจว

ระหว่างทางจ้าวจิ้งก็ได้โทรหาเขา ปลายสายบอกให้เขารีบไป ใกล้จะถึงเวลาแข่งขันแล้ว คนอื่นนั้นก็มาเตรียมตัวกันหมดแล้ว

สิบนาทีต่อมา หลินฮั่นก็มาถึงลานจัดการแข่งขัน พอลงจากรถก็มองเห็นจ้าวจิ้งที่ยืนรอเขาอยู่

"นี่คือบัตรของผู้เข้าร่วมการแข่งขัน คุณคือหมายเลขแปด รีบไปเตรียมตัวเถอะ!" จ้าวจิ้งเอ่ยอย่างรีบร้อน

"ได้ ขอบคุณ คุณมาก เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ"

หลินฮั่นติดป้ายผู้เข้าแข่งกัน แล้วเดินไปมองที่เขตพื้นที่การแข่งขัน ตอนนี้นอกจากจะมีผู้ชมหลายร้อยคนแล้ว ยังมีสื่อโทรทัศน์และสื่อสำนักพิมพ์หลายสื่อก็มาทำข่าวกันด้วย เวทีหลักของการแข่งขันก็ได้ขึ้นตั้งโต๊ะพร้อมป้ายพ่อครัวทั้ง8คน และยังมีวัตถุดิบมากมาย

นอกจากนี้ยังมีกรรมการกิตติมศักดิ์สิ่งที่ดึงดูดสายตาคนไม่ใช่น้อย นอกจากจะมีนักชิมอย่างเจียลี่หลินแล้ว แม้แต่นักธุรกิจผู้มั่งคั่งอย่างจางไป่ว่านก็มาด้วย ตอนนี้พวกนักข่าวก็กำลังรุมล้อมสัมภาษณ์ของอยู่

"คุณจางไป่ว่าน ขอถามหน่อยค่ะว่าทำไมคุณถึงยอมมาเป็นกรรมการการตัดสินการทำอาหารในวันนี้"

"เฮ่อะๆๆ สำหรับประชาชนเรื่องกินเป็นสิ่งสำคัญเทียมฟ้า" ผมมาก็ไม่น่าแปลกอะไรหรอกใช่มั้ย" จางไป่ว่านพูดแล้วยิ้ม หลังพูดจบเขาก็มองดูนาฬิกา ก็เกิดแสงสีทองสะท้อนสว่างจ้า……

"คุณซุน คุณเป็นนายกสมาคมการทำอาหาร คุณรู้สึกยังไงบ้างกับการแข่งขันสุดยอดพ่อครัวของยวี่โจวในครั้งนี้"

"……"

นักข่าวที่อยู่ข้างล่างเวทีที่กำลังยุ่งอยู่กับการสัมภาษณ์คนนั้นทีคนนี้ที บนเวทีก็ไม่ยุ่งไม่ต่างกัน

หลินฮั่นที่ยืนอยู่ที่ตำแหน่งผู้เข้าแข่งขันหมายเลขแปด กวาดสายตามองไปก็ถึงกับตกใจ การแข่งขันครั้งนี้ล้วนมีพ่อครัวที่มีชื่อเสียงของเมืองยวี่โจวเข้าร่วมการแข่งขัน มีเพียงเขาคนเดียวที่เป็นเพียงพ่อครัวตัวเล็กๆ ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร

คนอื่นล้วนมีผู้ช่วยมาด้วย แต่หลินฮั่นกลับมาสู้เพียงคนเดียว ยืนอยู่บนหลังโต๊ะแท่นไฟก็รู้สึกไม่เข้าพวกอย่างบอกไม่ถูก

และก็มีนักข่าวสายซุบซิบสังเกตเห็น พวกเขาเลยเข้ามาสัมภาษณ์หลินฮั่น

"ผู้เข้าแข่งขันหมายเลขแปด คุณเป็นตัวแทนของโรงแรมไหนเข้าแข่งขันในครั้งนี้" หนึ่งในนักข่าวที่เป็นผู้หญิงเอ่ยถาม

"เอ่อ ……ผมเป็นตัวแทนของร้านอาหารสือเค่อไหล" หลินฮั่นตอบตามความเป็นจริง

"สือเค่อไหลอย่างงั้นหรอ"

พวกนักข่าวต่างก็มองสบตากัน ไม่รู้ว่ร้านสือเค่อไหลที่ว่านี้มาจากไหน

"ร้านสือเค่อไหลไม่เคยได้ยินมาก่อน เป็นร้านเปิดใหม่หรอคะ"

"ไม่ใช่ ร้านของผมมีขนาดประมาณสิบตารางเมตรเท่านั้น!"

"ถ้าอย่างนั้นคุณคิดว่าคุณเก่งสู้ผู้เข้าแข่งขันทั้งเจ็ดได้มั้ย"

"คิดว่าได้นะ!"

หลินฮั่นที่คร้านที่จะถ่อมตัว ถึงแม้ว่าคำพูดของนักข่าวจะแฝงความดูถูกอยู่ในนั้นด้วย แต่ตนมีสูตรการปรุงของหารของเทพการปรุงอาหารยังสู้คนอื่นๆ ไม่ได้ก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วล่ะ！

นักข่าวได้ยินคำตอบของหลินฮั่น ต่างก็มองด้วยสายตาดูถูก

พ่อครัวที่เป็นผู้เข้าแข่งขันหมายเลขเจ็ดก็เบะปากให้หลินฮั่นพร้อมกับเอ่ย： "พ่อหนุ่ม ฉันเตือนนายนะว่าถ่อมตัวหน่อยก็ดี อย่าคิดว่าผัดอาหารเป็นไม่กี่อย่างก็จะออกมาหลอกคนอื่นได้!"

"ฉันหลอกใคร"

"เมื่อกี้นายพึ่งบอกว่านายเก่งกว่าพวกเราใช่มั้ย เอาอย่างนี้ กล้าที่มาเดิมพันกับฉันมั้ยล่ะ"

นักข่าวที่เห็นอย่างนั้นก็คิดว่าจะได้ข่าวแล้ว รีบเดินเข้ามาล้อมพวกเขา หนึ่งในนักข่าวนั้นรู้จักกับพ่อครัวที่เป็นผู้เข้าแข่งขันหมายเลขเจ็ด

"คุณคืออาจารย์เฉียนใช่มั้ย เขาเป็นแชมป์ของปีที่แล้วนี่!"

"ใช่แล้ว ได้ยินข่าวว่าสองปีมานี้ฝีมือของเขาพัฒนาขึ้นไปมาก การแข่งขันครั้งนี้มีความสามารถมากพอที่จะคว้าแชมป์มาได้!"

"……"

อาจารย์เฉียนได้ยินคนพูดวิจารณ์กัน ก็เผยสีหน้าภูมิใจออกมา หลินฮั่นที่ดูแล้วน่าจะเป็นพ่อครัวฝึกหัด กล้าที่จะมาโอ้อวด ตนจะต้องสั่งสอนสักหน่อย!

"นายจะเดิมพันอะไร"