บทที่ 47 จะไปแล้วเหรอ

ซ่งหนิงหยู่ไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองเป็นใคร เกิดมาก็ถูกทิ้งไว้หน้าประตูบ้านเด็กกำพร้า อาศัยอยู่กับเด็กกำพร้าที่ถูกทอดทิ้งหมดกัน

จนถึงปีที่อายุสองขวบ มีคนมาถึงบ้านเด็กกำพร้า...