บทที่ 94 คนที่อยู่เบื้องหลัง

เวลาสี่โมงเช้า ไปสู่สนามบินนานาชาตินครปักกิ่ง แต่ในขณะนี้ไม่มีรถและไม่มีใครอยู่บนทางหลวง

เล่งหมิงยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางลมหนาวของคืนฤดูใบไม้ร่วง แต่เขาเหมือนไม่หนาวเลย แม้ว่าเขาจะสวมเสื้อคลุมสีดำบางๆก็ตาม

ในเวลานี้มีรถคันหนึ่งแล่นมาจากระยะไกลอย่างช้าๆและหยุดอยู่ตรงหน้าเขา...