บทที่ 50 หนึ่งร้อยล้าน

แอบเสียดายนิดๆ ในใจที่จากไปด้วยความหิว แต่กลับไปทันทีเลยไม่ได้ ฉะนั้นหยางเฟยจึงรู้สึกหดหู่และเลยหาร้านราเมงอยู่ร้านหนึ่งใกล้ๆ สั่งราเมงเนื้อชามใหญ่

คิดว่าจะเดินเล่นหลังกินอิ่มรอให้เย่อิ่งเสวียนอนหลับก่อนถึงจะกลับ...