บทที่ 246 รับผิดชอบ

เย่อิ่งเสวี่ยที่วิ่งกลับไปยังห้องของตัวเองนั้นก็ไม่ได้ออกมาอีกเลย หยางเฟยที่ทำอาหารเสร็จแล้วมองเวลาก็พบว่าใกล้จะแปดโมงแล้ว

กระแอมไอเบาๆเสียงหนึ่งแล้วเดินไปค่อยๆเคาะประตูห้องเบาๆ...