บทที่ 261 อาจารย์ของหยางเฟย (หลัง)

"เสียนหงเฟิง!"

ไม่รอให้คนชราคนนั้นพูดอะไร หยางเฟยที่กุมหน้าอกอยู่ก็จำคนชรานี้ได้ ในดวงตาปรากฏความหวาดผวาอย่างไม่เป็นธรรมชาติออกมา

ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้เขาเคยเจอคนชราตรงหน้าสายตาคนนี้...