บทที่ 270 ควรภูมิใจไหม

เช้าวันที่สอง เก้าโมงสิบห้านาที

หยางเฟยที่นอนไปแล้วสิบชั่วโมงลืมตาขึ้น มองเห็นเพดานที่คุ้นเคย ก็รู้ว่าตัวเองถึงฉู่อีหรานพากลับบ้านแล้ว

เสยผมที่ยุ่งเหยิงเอียงหัว พบว่าข้างเตียงมีคนนอนคว่ำอยู่...