บทที่ 356 ลงไม้ลงมือ

แสงในห้องส่วนตัวมืดสลัว นอกจากตัดสินจากรูปร่างว่าเป็นผู้ชายแล้ว เดิมทีก็มองเห็นหน้าไม่ชัด

หม่าเฟิงที่เลือดลมพลุ่งพล่านแล้วถามไปก็ยังไม่ได้รับคำตอบ พลันยิ่งโกรธเกรี้ยว กำสองหมัดแน่นเดินไปทางประตู...