บทที่ 382 คนเราต้องรู้จักยางอาย

หลังจากมื้อวันส่งท้ายปีเก่าเสร็จก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว แต่ทุกคนยังไม่มีวี่แววจะไปพัก ยังอยู่คุยที่ห้องโถง พูดตามธรรมเนียมก็คือ โต้รุ่ง!

คืนนี้ก็ดื่มไปไม่น้อยเลย แต่หยางเฟยที่ยังไม่เมาก็ใช้โอกาสตอนที่ทุกคนไม่สนใจหยิบเหล้าแล้วก็กับข้าวใส่ห่อแล้วออกจากทางด้านหลังบ้านแล้วเดินขึ้นไปบนยอดเขา!

รอบด้านต่างก็ได้ยินเสียงประทัดแล้วก็ยังเห็นดอกไม้ไฟอีก...