บทที่ 1274 ไม่ประนีประนอมอย่างเด็ดขาด (๑)

เอื้อมมือไปพยุงเขาขึ้นมา หยิบเข็มจูเชวี่ยออกมาแล้วหย่อนลงเพื่อคงอาการบาดเจ็บของเขา เพื่อให้แน่ใจว่าอุณหภูมิร่างกายของเขาจะไม่ลดลงต่อไปอีก ในเวลาเดียวกันหยิบยาเม็ดหนึ่งออกมาให้เขากิน...