บทที่ 4 ของรักของหวงของฉัน ใครแตะต้องมันต้องตาย!

หลังจากคุยกันนานกว่าครึ่งชั่วโมง เย่ชิงเฉิงก็ลุกขึ้น และพูดว่า "คุณปู่หวู่ หนูจะกลับไปที่ชิงเฉิงกรุ๊ปแล้ว ครั้งหน้าหนูจะมาเยี่ยมคุณปู่ใหม่นะคะ"

"เอาล่ะ ไปทำธุระของเธอเถอะ ทุกอย่างที่นี่เรียบร้อยดี" อู๋เหวินเต๋อกล่าวอย่างมีความสุข

"ถ้าหวังกังกล้าทำให้คุณปู่โกรธอีก คุณปู่ต้องบอกหนูนะ เดี๋ยวหนูจะสอนบทเรียนให้เขาเอง"

หลังจากอำลาหวู่เหวินเต๋อแล้ว เย่ชิงเฉิงก็มองไปที่ลู่อวิ้นอีกครั้ง "มากับฉัน ฉันมีอะไรจะคุยกับนาย"

ลู่อวิ้นพยักหน้า และเดินตามหลังของพี่ใหญ่ไปอย่างเงียบ ๆ

หลังจากออกจากลานบ้าน เห็นรถปอร์เช่ 911 จอดอยู่ที่ถนนใหญ่ด้านนอก และคนขับกำลังรออยู่ด้านข้าง

"ขึ้นเครื่อง"

เย่ชิงเฉิงพูดอย่างรัดกุม

ลู่อวิ้นเข้าไปนั่งที่เบาะหลังของรถปอร์เช่ และรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกมาจากเย่ชิงเฉิงพี่สาวคนโตของเขาทันที

ลู่อวิ้นตกใจเล็กน้อย

พี่ใหญ่เป็นอะไรไป? แม้ว่าเราจะไม่ได้เจอกันมาสิบห้าปี และไม่คุ้นเคย ก็ไม่น่าจะทำตัวเย็นชมากขนาดนี้ใช่ไหม?

"บอกฉันที จุดประสงค์ของนายในการเข้าใกล้คุณปู่หวู่คืออะไร?" เย่ชิงเฉิงพูดอย่างเย็นชา

จุดประสงค์?

ลู่อวิ้นตกใจ "พี่ พี่กำลังพูดถึงอะไร?"

"ยังเสแสร้งอีกเหรอ? ฉันไม่มีเวลามากที่จะเสียกับนายมากนะ แค่บอกฉันว่า นายต้องการมากแค่ไหน!"

ดวงตาของเย่ชิงเฉิงเย็นชามาก และเธอมองไปที่ลู่อวิ้นอย่างเย็นชาโดยไม่มีที่สิ้นสุด

ในเวลานี้ ลู่อวิ้นจะยังไม่เข้าใจได้อย่างไร ว่าสาเหตุที่พี่สาวคนโตไม่แยแสเ ป็นเพราะเธอถือว่าตัวเองเป็นคนปลอม

น่าสนใจจริง ๆ

จู่ ๆ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของลู่อวิ้น และเขาตัดสินใจที่จะแกล้งพี่สาวคนโต ดังนั้นเขาจึงเอนหลังลง โดยให้หลังทั้งหมดกดกับที่นั่ง และดูขี้เกียจมาก

"ในเมื่อคุณรู้ว่าผมเป็นตัวปลอม ทำไมคุณไม่เปิดเผยผมตอนที่อยู่กับคุณปู่หวู่ในตอนนั้นเลยล่ะ?"

แน่นอนว่ายอมรับแล้ว

การแสดงออกของเย่ชิงเฉิงเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ

จริงอย่างที่ลู่อวิ้นคิด เธอไม่เคยคิดว่าน้องชายของเธอยังมีชีวิตอยู่ เหตุผลที่เธอไม่เปิดเผยตัวตนของเขาเมื่อครู่นี้ เพราะเธอไม่ต้องการทำลายความรู้สึกของคุณปู่หวู่

เย่ชิงเฉิงได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของคุณปู่หวู่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และรู้สึกเป็นทุกข์มาก แต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้

คุณปู่หวู่ในวันนี้ยิ้มมากที่สุดในรอบสิบปีที่ผ่านมา และเย่ชิงเฉิงก็ทนไม่ได้ที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา

แน่นอน เธอไม่จำเป็นต้องอธิบายเรื่องนี้กับคนแอบอ้าง ดังนั้นแทนที่จะตอบคำถามของลู่อวิ้น เธอกลับมองเขาอย่างเย็นชา

ลู่อวิ้นล้อเลียนตัวเอง ยักไหล่ แล้วพูดว่า "ไปส่งผมหน่อยก็แล้วกัน ไหน ๆ ก็ทางเดียวกันแล้ว"

หลังจากพูดจบ เขาก็หลับตาลง

เย่ชิงเฉิงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากมองไปที่คนขับ "ออกรถ"

รถปอร์เช่ควบม้าออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครพูดอะไรระหว่างกระบวนการทั้งหมด และบรรยากาศในรถก็ลดลงถึงจุดเยือกแข็ง

ใบหน้าที่สวยงามของเย่ชิงเฉิงก็เย็นชาราวกับน้ำแข็งตลอดเวลา

หลังจากขับรถประมาณยี่สิบนาที เย่ชิงเฉิงก็ขมวดคิ้วทันที "นี่ไม่ใช่ทางไปยังชิงเฉิงกรุ๊ปเหรอ?"

คนขับดูเหมือนจะไม่ได้ยิน และขับตรงต่อไป

เย่ชิงเฉิงมีความรู้สึกที่คลุมเครือเกี่ยวกับบางสิ่งที่ไม่ดี

เอี๊ยด!

ในที่สุด รถก็หยุดลงในที่โล่ง

คนขับรถชื่อเหอซุ่นหันศีรษะมา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ประธานเย่ ทุกคนมาที่นี่เพื่อหาเลี้ยงปากท้อง ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจผม"

"หมายความว่ายังไง?" ดวงตาของเย่ชิงเฉิงเย็นชา

"ไม่มีความหมายอะไร ผมแค่อยากให้ประธานเย่ร่วมมือกับผมในการถ่ายภาพไม่กี่ภาพ ตราบใดที่คุณให้ความร่วมมืออย่างดี ผมจะไม่ทำร้ายคุณแน่นอน"

เมื่อพูดจบ เหอซุ่นก็ล็อกประตูรถ หยิบกล้องและมีดคม ๆ ออกมาจากใต้เบาะรถ

"ประธานเย่ คุณเป็นคนฉลาด คุณควรรู้ว่าต้องทำยังไง"

เหอซุ่นเย้ยหยันสองครั้ง จากนั้นเหลือบมองลู่อวิ้นที่อยู่ข้าง ๆ เขา

"ไอ้หนู วันนี้แกโชคดี ฉันไม่รู้ว่ามีกี่คนที่จินตนาการถึงร่างของประธานคนสวยคนนี้ แกนี่โชคดีจริง ๆ "

เห็นได้ชัดว่า เขากำลังจะถ่ายรูปเย่ชิงเฉิงด้วยกล้องของเขา

เย่ชิงเฉิงไม่ตะโกน แต่จ้องมองที่เหอซุ่นด้วยใบหน้าที่เย็นชา "ฉันอยากรู้ว่า นายสมรู้ร่วมคิดกับบิวตี้กรุ๊ป หรือสมรู้ร่วมคิดกับหลิวจื้อเฟิงพวกนั้น?"

เช่นเดียวกับชิงเฉิงกรุ๊ป บิวตี้กรุ๊ปมุ่งเน้นไปที่ตลาดผลิตภัณฑ์ดูแลผิว และทั้งสองฝ่ายต่อสู้อย่างเปิดเผยและลับ ๆ มาโดยตลอด

ช่วงนี้ ชิงเย่กรุ๊ปกำลังเตรียมที่จะเผยแพร่สู่สาธารณะ หากรูปถ่ายที่น่าเกลียดของเย่ชิงเฉิงถูกเปิดเผยในเวลานี้ มันจะสร้างความเสียหายร้ายแรงต่อชิงเฉิงกรุ๊ปอย่างไม่ต้องสงสัย

และหลิวจื้อเฟิงคนนั้นที่เย่ชิงเฉิงเอ่ยถึง เขาเป็นผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรบุคคลของชิงเฉิงกรุ๊ป และเขาได้คัดเลือกพนักงานขับรถคนใหม่นี้

เหอซุ่นเอ่ยสียงจึในปาก และพูดด้วยความประหลาดใจ "ว่ากันว่าประธานเย่ผู้เย็นชาคนนี้ฉลาดและกล้าหาญ และวันนี้ฉันได้เห็นมันด้วยตาของฉันเองแล้ว"

คำพูดของเขา ยืนยันการคาดเดาของเย่ชิงเฉิงอย่างไม่ต้องสงสัย

"ประธานเย่ สำหรับผมแล้ว ผมชื่นชมความสวยมาของคุณโดยตลอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเทพธิดาระดับสูงอย่างคุณ และผมไม่สามารถทนดูหมิ่นคุณได้ ดังนั้นคุณควรถอดมันออกด้วยตัวคุณเอง!"

"ถ้าต้องบังคับให้ทำ มันไม่ง่ายเหมือนถ่ายรูปหรอกนะ ฮ่าฮ่า!"

เหอซุ่นหัวเราะอย่างแปลกประหลาด ราวกับว่าเขาคาดไว้แล้วว่าเย่ชิงเฉิงจะไม่เชื่อฟัง ดวงตาของเขาเริ่มสั่นไหวด้วยความละโมบ

แต่ในตอนนี้——

เพี๊ยะ!

จู่ ๆ ข้อมือของเหอซุนก็ถูกมือใหญ่บีบ และทันทีหลังจากนั้น เขาก็พบกับดวงตาเย็นชาของลู่อวิ้น

"กล้ารังแกพี่สาวของฉันต่อหน้าฉัน แกอยากสัมผัสรสชาติของนรกใช่ไหม?"

เสียงของลู่อวิ้นเย็นชาพอ ๆ กับดวงตาของเขา

หลังจากต่อสู้ในสนามรบเป็นเวลาห้าปี ลู่อวิ้นได้รู้จักผู้คนนับไม่ถ้วน ตราบใดที่อีกฝ่ายแสดงความอาฆาตมาดร้าย ก็จะไม่มีใครรอดพ้นสายตาของเขาได้

ทันทีที่เขาเห็นคนขับ ลู่อวิ้นเห็นปัญหาจากดวงตาที่ริบหรี่ของเขา ดังนั้นเขาจึงขอให้พี่สาวขับรถไปส่งเขากลับบ้าน

ตอนนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่ง่ายแล้ว

"ไอ้หนู อย่าทำตัวโง่เง่าแบบนี้!"

ใบหน้าของเหอซุ่นมืดลงทันที "แกไม่พอใจกับการดูของดีฟรี ๆ เหรอ? แกอยากได้ละครแนวพี่-น้องไหม?"

เขากระตุกแขนอย่างรุนแรง แต่ก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่านิ้วของลู่อวิ้นนั้นแข็งราวกับที่หนีบเหล็ก และมันไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

และทันใดนั้นเอง

แคล่ก!

ด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง กระดูกข้อมือของเหอซุ่นแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที และมีดก็หล่นลงมาด้วย

"อ้า--"

เหอซุ่นจะคิดได้อย่างไรว่า แรงนิ้วของมนุษย์จะถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวได้ขนาดนี้ และด้วยการใช้แรงเพียงครั้งเดียว กระดูกข้อมือของเขาก็แหลกละเอียด

มีเสียงกรีดร้องดังสนั่นทั่วในรถ

เหอซุ่นทิ้งกล้อง สะบัดกลอนประตูอย่างลนลาน และหลบหนีไป

แต่ไม่นาน ก็มีอาการปวดร้าวลงขา และเขาทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้น

หินรูปร่างผิดปกติสองก้อน ถูกฝังลึกลงไปหลังเข่าของเขาแล้ว

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อ้า! ! !

ตับและถุงน้ำดีของเหอซุ่นถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ความกลัวนี้ห่อหุ้มหัวใจของเขาอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน และร่างกายของเขาก็สั่นอย่างรุนแรง

"พี่สาวของฉัน แม้แต่ฉันก็ทนไม่ได้ที่จะรังแกเธอ แล้วแกเป็นใคร?"

ลู่อวิ้นก้าวไปข้างหน้าอย่างเย็นชา ชี้ไปที่ส่วนที่บาดเจ็บของเหอซุ่น และกระทืบลงอย่างแรง

"อ้า--"

มีเสียงกรีดร้องฆ่าหมูอีกครั้ง และเหอซุ่นก็สลบไปเพราะความเจ็บปวด

ของรักของหวงของฉัน ถ้าแตะต้องตาย!

ของรักของหวงของฉันลู่อวิ้น เป็นหนึ่งในพี่สาวทั้งเจ็ดของเขา ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องแม้แต่เส้นผมเส้นเดียวของพวกเธอ จะต้องได้รับความโกรธเกรี้ยวของราชาอวิ้นเทียน

หากนี่คือสนามรบ เหอซุ่นคงกลายเป็นซากศพไปแล้ว

เย่ชิงเฉิงก็ลงจากรถ และปรากฏตัวข้างหลังลู่อวิ้น เมื่อเห็นว่าเขามีพลังมากขนาดนี้ ดวงตาที่สวยงามของเธอก็อดไม่ได้ที่จะสั่นไหว

"นายเป็นใคร?" เย่ชิงเฉิงถาม

ในเวลานี้ จู่ ๆ ลู่อวิ้นก็หันกลับมา และปลดกระดุมกางเกงของเขา

"พี่ ดูสิ!"