บทที่ 80 โกหกเป็นหมานะ

ริมฝั่งแม่น้ำจางเจียง

สวีกัวปินนั่งอยู่บนรถเข็น มองไปที่แม่น้ำที่ไหลต่อหน้าเขา รู้สึกถึงความรู้สึกที่เปิดกว้างในหัวใจของเขา

สายน้ำไม่เคยหยุดนิ่ง และวงปีแห่งกาลเวลาจะไม่หยุดหมุนเพราะใครบางคน

คลื่นน้ำ...