บทที่ 8 ราชาเห่งหนานเจียง ทักทายราชาอวิ้นเทียน!

"ท่านราชา คำสั่งของท่านคืออะไร?"

เมื่อโทรออก ก็มีเสียงที่เคารพนับถือมากดังขึ้นจากอีกฝั่งของโทรศัพท์

"ช่วยฉันแฮ็กเข้าสู่เครือข่ายส่วนตัว ฉันต้องการไฟล์และรูปภาพทั้งหมดในคอมพิวเตอร์ของเขา เอามาให้ฉันโดยเร็วที่สุด"

"รับทราบ!"

ลู่อวิ้นสั่งอย่างกระชับและตรงประเด็น หลังจากวางสาย เขาก็ส่งประวัติส่วนตัวให้อีกฝ่าย

เจ้าของประวัติส่วนตัวไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหลิวจื้อเฟิง

เมื่อเย่ชิงเฉิงไล่หลิวจื้อเฟิงออกเมื่อวานนี้ ลู่อวิ้นอยู่ในที่เกิดเหตุ จากการสังเกต เขาพบว่าหลิวจื้อเฟิง ไม่ใช่คนง่าย ๆ

ก่อนอื่น เมื่อเผชิญกับคำถามของเย่ชิงเฉิง เขาไม่กังวลแม้แต่จะปกป้องตัวเอง และยอมรับโดยตรงว่าเขาสมรู้ร่วมคิดกับบิวตี้กรุ๊ป

ประการที่สอง เมื่อเขาจากไป การเยาะเย้ยปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา ราวกับว่าเขากำลังวางแผนอะไรบางอย่าง

เมื่อรวมแนวโน้มล่าสุดของชิงเฉิงกรุ๊ปแล้ว ลู่อวิ้นคิดว่าปัญหาที่เป็นไปได้มากที่สุด คือการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ในวันพรุ่งนี้

ดังนั้น เขาจึงคัดลอกประวัติย่อของหลิวจื้อเฟิงจากฐานข้อมูลของบริษัท

ตราบใดที่มีคนแฮ็กคอมพิวเตอร์ของหลิวจื้อเฟิงได้ เขาจะสามารถจับเบาะแส และป้องกันไม่ให้เขายุ่งเกี่ยวกับงานแถลงข่าวได้

นี่คือนโยบายการประกันของลู่อวิ้น

มื้อเช้าจบลง

ลู่อวิ้นกำลังจะลงไปเดินเล่นข้างล่าง และเมื่อเขามาถึงสวนของวิลล่า เขาเห็นร่างหนึ่งยืนตรงอยู่นอกประตูลานบ้าน

เป็นชายวัยสี่สิบ ใบหน้าเหลี่ยม หนวดเคราสั้น ใบหน้าดูสง่างาม

ชื่อของเขาคือลีโอ

ผู้คนในเจียงเฉิง มักจะเรียกเขาว่าราชาแห่งหนานเจียง

"ลีโอ ราชาแห่งราชาแห่งหนานเจียง ขอคารวะท่านราชาอวิ้นเทียน!"

เสียงของลีโอดังขึ้น และทันทีที่เขาเห็นลู่อวิ้น หลังของเขาก้มลงถึงเก้าสิบองศา

เขารออยู่ที่นี่เกือบชั่วโมงแล้ว

เขารักษาเอวของเขาให้ตรงตลอดกระบวนการทั้งหมด และดูเหมือนว่าการหย่อนกายเพียงครู่เดียว จะไม่เพียงพอที่จะแสดงความเคารพของเขา

จนกระทั่งลู่อวิ้นปรากฏตัวขึ้น เขาก็โค้งคำนับเก้าสิบองศา

"ข่าวของนายค่อนข้างรอบด้าน"

ลู่อวิ้นชำเลืองมองลีโอ แล้วพูดเบา ๆ

เขาไม่รู้จักว่าอะไรคือราชาแห่งหนานเจียง แต่เขาสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายมีทักษะกังฟูอยู่บ้าง

"ผมมีพี่ชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของแม่ทัพเทียนจี้ และเขาขอให้ผมดูแลท่านราชาอวิ้นเทียนเป็นอย่างดี"

"ดูแล? ฉันว่าฉันน่าจะให้เจ้ามาประจบสอพลอฉันมากว่า!" ลู่อวิ้นแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา

"ลีโอไม่กล้า!"

เหงื่อเย็นบนร่างของลีโอ ร่วงหล่นเหมือนน้ำตกในทันที และหัวใจของเขาดูเหมือนจะถูกภูเขากดทับไว้อย่างแน่นหนา และเขาก็หายใจไม่ออก

ออร่าของราชาอวิ้นเทียนน่ากลัวเกินไป

คนธรรมดาอาจคิดว่านิสัยของเขาธรรมดา แต่ใครก็ตามที่รู้จักเขาเพียงเล็กน้อย จะรู้ว่ายิ่งธรรมดามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น

นั่นคือสิ่งที่ลีโอรับรู้

ถ้าเขาไม่รู้จักตัวตนของลู่อวิ้นล่วงหน้า เขาจะคิดว่าลู่อวิ้นเป็นชายหนุ่มธรรมดา แต่หลังจากรู้จักตัวตนของลู่อวิ้นแล้ว คำพูดและการกระทำของเขา อาจทำให้เขารู้สึกถูกกดขี่อย่างมาก

"ไม่ต้องประหม่า ไม่ว่าจะดูแลหรือเอาใจ นายก็มาได้ถูกเวลามาก"

เมื่อลีโอรู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะขาดอากาศหายใจ คำพูดของลู่อวิ้น ก็ทำให้เขากลับมามีชีวิตอีกครั้งในทันที

"โปรดท่านรับสั่ง!"

"ดี"

ลู่อวิ้นพยักหน้า

"มีบางอย่างที่ฉันต้องการให้นายช่วยทำ"

"เรื่องแรก ฉันสงสัยว่าเหตุไฟไหม้ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหยางกวางเมื่อสิบห้าปีที่แล้ว เกี่ยวข้องกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์จัวเยวี่ยหรือไม่ นายควรให้ความสำคัญกับการตรวจสอบบุคคลที่รับผิดชอบในขณะนั้น"

"เรื่องที่สอง พรุ่งนี้บริษัทชิงเฉิงกรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทพี่ใหญ่ของฉันจะมีงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ ฉันหวังว่านายจะจัดการมันได้ดี"

"เรื่องที่สาม……"

หลังจากที่ลู่อวิ้นอธิบายแต่ละเรื่องแล้ว ลีโอก็จากไปด้วยความเคารพ และเขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

การสามารถทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อราชาอวิ้นเทียน เป็นสิ่งที่ผู้คนนับไม่ถ้วนใฝ่ฝัน เขาลี่โอโชคดีที่ได้รับเกียรตินี้และไม่รู้ว่าอีกกี่คนที่จะอิจฉาตัวเอง

ไม่นานหลังจากที่ลีโอจากไป ลู่อวิ้นก็ได้รับการแจ้งเตือนทางอีเมล

หลังจากกลับเข้าบ้าน ลู่อวิ้นลงชื่อเข้าใช้อีเมลด้วยคอมพิวเตอร์ของพี่ใหญ่ และดาวน์โหลดไฟล์บีบอัดที่อยู่ภายใน

เมื่อเปิดดู มันเต็มไปด้วยเนื้อหาที่น่าตื่นเต้น

การเยาะเย้ยปรากฏขึ้นที่มุมปากของลู่อวิ้น "เล่นได้เก่งนี่!"

เป็นเรื่องดีที่หลิวจื้อเฟิงจะไม่สร้างปัญหาในวันพรุ่งนี้ แต่ถ้าเขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร เอกสารเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะทำลายชื่อเสียงของเขา

วันถัดไป

ห้องประชุมบนชั้น 13 ของอาคารชิงเฉิง

สื่อมวลชนเข้ามาทีละคน

เย่ชิงเฉิงเน้นย้ำ "อย่าลืมตรวจสอบใบอนุญาตทำงานอย่างระมัดระวัง และอย่าปล่อยให้คนไม่เกี่ยวเข้ามา"

กัวฮุยหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของชิงเฉิงกรุ๊ปตบหน้าอกของเขา และยืนยันว่า "ประธานเย่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับงานของผมครับ"

แต่เมื่อเตรียมการหลังเวที เย่ชิงเฉิงยังคงรู้สึกไม่สบายใจ

ลู่อวิ้นบีบฝ่ามือของเธอ แล้วถามว่า "มีอะไรเหรอพี่ใหญ่?"

"ไม่รู้สิ กตาขวาของฉันกระตุกตั้งแต่เช้า และฉันมักจะรู้สึกว่ามันอาจจะมีเรื่องแย่ ๆ เกิดขึ้น"

"ไม่เป็นไร มีผมอยู่ที่นี่ ถึงฟ้าจะถล่ม ผมจะช่วยปกป้องพี่เอง"

"นายปลอบใจฉันเก่งนะ"

เย่ชิงเฉิงจ้องมองที่ลู่อวิ้น แม้ว่าเธอจะรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น และลู่อวิ้นไม่สามารถช่วยเธอได้ แต่ด้วยคำพูดของเขา เธอรู้สึกสบายใจมากขึ้นด้วยเหตุผลบางอย่าง

เวลา 10.00 นาฬิกา การแถลงข่าวจัดขึ้นตรงเวลา

เย่ชิงเฉิงแต่งหน้าของเธอให้เรียบร้อยและเดินไปที่เวที สร้างความประหลาดใจให้กับสื่อนับไม่ถ้วนในทันที

พวกเขาเคยได้ยินชื่อเสียงของเย่ชิงเฉิงมาก่อน และรู้ว่ามีท่านประธานที่สวยงามในเจียงเฉิง แต่ส่วนใหญ่รู้สึกว่านั่นคือการพูดเกินจริงเท่านั้น

ทุกวันนี้ ตราบใดที่เธอยังเป็นผู้หญิงที่มีหน้าตาที่ดี จะสามารถเรียกได้ว่าเป็นสาวสวย หากเธอแต่งตัวอย่างระมัดระวัง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยแอพพลิเคชันและฟิลเตอร์ ผีบ้ายังสามารถกลายเป็นนางฟ้าได้อีกด้วย

แต่ในขณะที่พวกเขาเห็นเย่ชิงเฉิงปรากฏตัวบนเวที พวกเขาก็ตระหนักว่าพวกเขาคิดผิด

เย่ชิงเฉิงสูง และมีออร่าที่โดดเด่น โดยเฉพาะใบหน้าของเธอที่เป็นเอกลักษณ์ ไม่เหมือนคนดังทางอินเทอร์เน็ตที่แต่งหน้าหนัก ๆ เพียงแค่เธอแต่งหน้าเบา ๆ ก็เพียงพอที่จะฆ่าผู้หญิง 99% ในทันที

ตามที่บอก ใบหน้าของเธอเป็นเอกลักษณ์

นักข่าวก็โห่เสียงร้องขึ้นทันที

การแสดงของเย่ชิงเฉิงก็ไม่ทำให้พวกเขาผิดหวังเช่นกัน เธอเป็นคนใจกว้างและมีมารยาท และแนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทอย่างเป็นระเบียบ มองไม่เห็นความกังวลใจแบบตอนที่เธออยู่ด้านล่างเวทีเลย

ครึ่งแรกของการประชุมเป็นไปอย่างราบรื่น

เย่ชิงเฉิงแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก โดยคิดว่าเธออาจจะไม่ได้กังวลอะไรเลยจริง ๆ

แต่ไม่นานก็ เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

จู่ ๆ นักข่าวหญิงก็ยืนขึ้น และถามว่า "มีข่าวว่า ประธานเย่ไม่ลังเลเลยที่จะไล่พนักงานเก่าของบริษัทออกเพื่อให้เด็กน้อยหน้าละอ่อนเข้ารับตำแหน่งแทน ข่าวนี้จริงหรือไม่คะ?"

ฉึบ!

การแสดงออกของทุกคนในชิงเฉิงกรุ๊ปเปลี่ยนไปทันที

"เกิดอะไรขึ้นกับนักข่าวคนนี้ ใครทำให้คุณถามคำถามโง่ ๆ แบบนี้?"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนกำลังจะขับไล่นักข่าวหญิงออกจากสถานที่ แต่กัวฮุยหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยได้หยุดพวกเขาไว้

"ประธานเย่ โปรดตอบคำถามของฉันด้วยค่ะ" นักข่าวหญิงยืนยัน

สื่ออื่น ๆ ก็มุ่งเน้นไปที่ใบหน้าของเย่ชิงเฉิง เมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์ใหม่ของชิงเฉิงกรุ๊ป พวกเขาสนใจที่จะขุดคุ้ยชีวิตส่วนตัวของท่านประธานคนสวยคนนี้มากกว่า

เย่ชิงเฉิงพูดด้วยใบหน้าสงบ "คำถามนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาของงานแถลงข่าววันนี้ และฉันปฏิเสธที่จะตอบ"

"จะไม่เกี่ยวได้ยังไง?"

ในเวลานี้ จู่ ๆ ประตูห้องประชุมก็เปิดออก และหลิวจื้อเฟิงก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเย้ยหยัน

เหอซุ่นก็เข้ามาด้วย

เหอซุ่นนั่งอยู่บนรถเข็น ขาของเขาถูกพันด้วยเฝือกปลาสเตอร์ และแขนข้างหนึ่งก็พันด้วยผ้าพันแผล ห้อยอยู่ที่หน้าอกของเขา

เมื่อเห็นฉากนี้ กัวฮุยหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัทแทนที่จะหยุดเขา กลับก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเหอซุ่นเข็นรถเข็น

ทันใดนั้น นักข่าวยื่นไมโครโฟนไปที่ปากของหลิวจื้อเฟิง "ขอโทษครับ คุณมีเรื่องข้องใจกับชิงเฉิงกรุ๊ปหรือไม่?"

"แน่นอน ฉันเป็นพนักงานเก่าที่ถูกเย่ชิงเฉิงเลิกจ้างไงล่ะ"