บทที่ 312 สมองไม่มีรอยหยัก

คำพูดแสนหวานนี้ออกจากปากของลู่อวิ้น ทำให้หลัวลี่ที่กำลังจับแขนของเขาอยู่ข้างๆ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ตอนแรกในใจฉันยังคิด ว่าภรรยาที่ลู่อวิ้นน้อยพูดถึง คือใคร?

หลังจากนั้นค่อยรู้ตัว...