บทที่ 6 ในป่า

หลินชิงชิงขาสั่นสักพัก ถามอย่างเคืองๆ：“นาย……นายทำไมยังไม่ดูด？”

“ดูดแล้ว ดูดแล้ว”ฉันใช้มือบีบรอบๆแผล มีสีดำเป็นเส้นๆไหลออกมา ฉันหายใจเข้าลึกๆ ยื่นปากดูดไปที่แผล

เลือดดำที่แผลเข้าปาก ทั้งขมทั้งคาว ฉันเหมือนจะอวกแล้ว รีบคายเลือดดำลงพื้น

มองดูเลือดดำที่น่าขยะแขยงนั้น ฉันไม่อยากดูดอีกแล้ว แต่มองเห็นคนสวยที่นอนอยู่ด้านหน้า ใจฉันแน่วแน่ แอบคิด ลูกผู้ชายเห็นตายไม่ช่วยได้ยังไง？

คิดถึงตรงนี้ เลือดดำที่เหลือในปากฉันทั้งเหม็นทั้งคาวนั้นเปลี่ยนเป็นหวาน ฉันคร่อมร่างของหลินชิงชิง รวบรวมความกล้า ดูดที่แผลหลินชิงชิงต่อเนื่องประมาณสิบกว่าที คายเลือดดำเต็มพื้น สุดท้ายเลือดดำกลายเป็นสีแดงสด ฉันก็ยังไม่หยุด จนได้ยินเสียงครางเจ็บปวดทีหนึ่งของหลินชิงชิงฉันถึงได้หยุด รู้สึกลิ้นชาๆ เวียนหัวตาลาย

นั่งพักอยู่บนพื้นสักพัก ฉันแอบคิด ถึงแม้เลือดดำถูกดูดออกมา แต่ในร่างกายก็ยังหลงเหลือพิษอยู่บ้าง ต้องใช้ยากำจัด คิดถึงนี้ ดิ้นรนลุกขึ้นยืน หาไปรอบๆสักพัก หาเจอต้นสัตฤาษีหลายต้น ฉันดีใจมาก รีบเอาต้นมาบด แล้ววางบนแผลของหลินชิงชิงเบาๆ

เพราะหลินชิงชิงนอนอยู่บนพื้น หัวกางเกงดึงไม่ขึ้น ฉันก็เลยต้องอุ้มหลินชิงชิงขึ้น ใส่กางเกงของหลินชิงชิงให้เรียบร้อย

พอใส่กางเกงให้หลินชิงชิงเสร็จ ฉันก็หายใจติดขัดแล้ว แอบคิด หรือว่าตัวเองใช้ปากดูดพิษ ไม่ระวังโดนพิษเข้าแล้ว？

เวลานี้ รู้สึกเหมือนสีเย็นๆค่อยๆเคลื่อนขึ้นมาจากตำแหน่งตันเถียนทันที ความชาของลิ้นค่อยๆหายไป สติสัมปชัญญะดีขึ้นมาเยอะ

ฉันกำลังตกใจ ข้างหูมีเสียงเซียนชิงซ่วยลอยมาอีกแล้ว

“พิษงูแค่นี้ไม่นับอะไร เจ้าต้องการแข็งแกร่งใช่ไหม？หณิงสาวตรงหน้ายังเป็นสาวบริสุทธิ์ ถ้าเจ้าเอาพลังเหยินบนตัวนาง จะเพิ่มพลังหยางเจ้าได้”

ฉันถามในใจ “เอาเหยินเพิ่มหยางหรือ？”

“ไม่เลว”

“ใช่ไม่ใช่ฉันนอนกับเธอ ก็จะเอาพลังเหยินของเธอ？แต่ฉันเพิ่มพลังหยาง แล้วมันดีกับฉันยังไง？”

เซียนชิงซ่วยพูด ：“วิธีของข้าเรียกว่าเอาเหยินเพิ่มหยาง เจ้าทำตามวิธีของข้า ถึงจะเอาพลังเหยินของนางได้ ถ้าได้พลังเหยินนางแล้ว เจ้าไม่เพียงจะมีกำลังทางเพศเพิ่มขึ้น เวลาเดียวกันก็ยังเพิ่มกำลังกายของเจ้าด้วย ถึงขั้นได้กลิ่นของผู้หญิง”
“ได้กลิ่นของผู้หญิง”

“ใช่ สามารถรู้ความลับในร่างกายของผู้หญิงได้อย่างง่ายดาย”

ฉันยิ่งฟังยิ่งตะลึง วิธีนี้มีประโยชน์มาก รีบเชิญเซียนชิงซ่วยช่วยสอนวิธีเอาเหยินเพิ่มหยางให้ฉัน

เซียนชิงซ่วยพูด：“วิธีนี้ต้องการเจ้าปฏิบัติถึงจะสอนได้”

ฉันมองหลินชิงชิง เธอดูเหมือนนอนหลับไปแล้ว ฉันค่อยๆนั่งย่องๆข้างๆเธอ มองแล้วมองเธอ ตอนนี้เธอคือเครื่องมือปฏิบัติที่ดีที่สุดของฉัน

มีเสียงอย่างหนึ่งก้องอยู่ข้างหู

“ถอดเสื้อผ้านาง นอนกับนาง”

ฉันควบคุมตัวเองไม่อยู่ ไปถอดกางเกงของหลินชิงชิง

แต่พอมือฉันโดนหัวกางเกงของเธอ ทันใดนั้นหลินชิงชิงฮัมเบาๆไปทีหนึ่ง ฉันรีบชักมือกลับทันที

หลินชิงชิงโดนงูกัด ฉันพึ่งจะดูดพิษให้เธอ ตอนนี้จะนอนกับเธอ เอาเปรียบคนอื่นเกินไปไหม？

รอร่างกายเธอหายดีฉันค่อยนอนกับเธอละกัน ยังไงเฉินจี้เหวินก็ตายแล้ว เธอยังต้องแต่งงานอีก ถึงเวลาแต่งงาน ก็ต้องมาให้ฉันเปิดซิง

พลังเหยินของเธอ ช้าเร็วก็เป็นของฉัน

ฉันปลุกเบาๆให้หลินชิงชิงตื่น พูดกับเธอ ฉันช่วยเธอดูดพิษออกแล้ว ตอนนี้จะส่งเธอกลับ

หลินชิงชิงได้ยิน ตกใจหน้าซีด ลนลานพูด：“ฉันไม่กลับไป ฉันไม่กลับไป ถ้าฉันกลับไปต้องตายเป็นเพื่อนเฉินจี้เหวินแน่นอน ฉันไม่อยากตาย”

“ฉันจะแอบๆส่งเธอกลับบ้านแม่เธอ”ฉันพูด

“แบบนั้นก็ตาย บ้านเฉินจี้เหวินให้สินสอดบ้านฉันสองแสน ถ้าฉันไม่ตายเป็นเพื่อนเฉินจี้เหวิน พวกเขาก็จะต้องเอาสินสอดคืน เงินนี้ไว้สำหรับให้น้องชายฉันเรียนหนังสือ จะเอาเงินคืน ก็เท่ากับว่าเอาชีวิตพ่อกับแม่ฉัน พวกเขาไม่มีทางคืนเงิน ยอมให้ฉันตายเป็นเพื่อนเฉินจี้เหวิน”หลินชิงชิงพูดไปร้องไห้ไป

ในใจฉันรู้สึกแย่

เดิมที คิดว่าเฉินชิงชิงเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งเอาแต่ใจ คิดไม่ถึง ว่าเธอจะใช้ชีวิตในครอบครัวแบบนี้

ทันใดนั้น ตีนเขามีเสียงพูดเอะอะลอยมา

“พวกมันอยู่ในป่า ไปหาพวกมันกลับมา หาเจอหนึ่งคน ให้รางวัลสองร้อย！”

“แม่ง จางเสี่ยวเป่ย กล้าตีกู กูไม่เอามึงกลับมาตาย กูจะไม่แซ่เฉิน!”

ฉันตกใจอย่างมาก พูดกับหลินชิงๆ เฉินจี้ฉินพาคนเขาป่ามาจับพวกเรา

ในตาของหลินชิงชิงแสดงความหวาดกลัวออกมา

ฉันพยุงหลินชิงชิงลุกขึ้น ถามเธอยังสามารถเดินได้อยู่ไหม หลินชิงชิงลองเดินสองก้าว ครางเสียงออกมา หน้านิ่วคิ้วขมวด

“ฉันมาแบกเธอ”ฉันนั่งย่องๆลงด้านหน้าหลินชิงชิง

หลินชิงชิงคร่อมอยู่หลังฉัน

พวกเราเดินตรงไปอีกทางของป่า

เริ่มแรกหลินชิงชิงดูเหมือนไม่ค่อยอยากให้ฉันแบกเธอ แต่เดินไปสักพัก เธอก็เริ่มกอดฉัน ร่างกายก็แนบติดมา เหมือนทิ้งน้ำหนักลงทั้งตัวมาที่ตัวฉัน เพราะได้ยินเสียงคนอื่นจากที่ไกลๆ ฉันสามารถหลบหลีกการค้นหาของพวกเขาได้

หนึ่งวันเต็มๆ ฉันแบกหลินชิงชิงอยู่ในป่าทำสงครามกองโจรกับพวกเขา หิวแล้ว พวกเราก็เก็บผลไม้ป่ากิน จนถึงหลังฟ้ามืด พวกเฉินจี้ชินถึงจะลงจากเขาไป

ในป่ามีแมลงพิษและสัตว์ร้าย พวกเราไม่สามารถค้างคืนในป่าได้ ฉันแบกหลินชิงชิงลงเขาอย่างเงียบๆ มาถึงสวนผลไม้หลังหมู่บ้าน

สวนผลไม้แห่งนี้เป็นคนในหมู่บ้านที่ชื่อเล่ยเต๋อม่าเป็นคนปลูก ปลูกต้นสาลี่ ต้นส้มและต้นท้อ ในสวนผลไม้มีบ้านไม้หลังเล็กหนึ่งหลังหนึ่ง ใกล้ช่วงเวลาเก็บเกี่ยว เล่ยเต๋ยม่าก็จะอยู่ในบ้านไม้หลังเล็กเฝ้ายามกลางคืน

ฉันแบกหลินชิงชิงกำลังจะไปบ้านไม้หลังเล็ก ทันใดนั้นได้ยินเสียงน้ำมาจากบ้านไม้หลังเล็ก

บ้านไม้หลังเล็กมีคน

ฉันปล่อยหลินชิงชิงลง บอกให้เธออยู่รอที่นี่ ฉันจะไปดูในบ้านไม้หลังเล็กเป็นใคร

ย่องเบามาถึงหน้าบ้านไม้หลังเล็ก ฉันคิดจะผ่านบานประตูเข้าไปดู ประตูเปิดออกกะทันหัน มือหนึ่งยื่นออกมา จับเขาที่มือฉัน ลากฉันเข้าไป

“ไอ้ผี เพิ่งมาตอนนี้ กูรอจนอาบน้ำไปสองรอบล่ะ！”

กลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่อาบน้ำลอยมาที่จมูก ฉันโดนผู้หญิงคนหนึ่งดึงเข้าไปในอ้อมอก หน้าผากชนเข้ากับของนิ่มๆคู่หนึ่ง