บทที่ 303 เกินกำลัง

พอฉันตื่นขึ้นมาก็เป็นบ่ายวันรุ่งขึ้น ฉันรู้สึกร่างกายอ่อนแรง ปวดหัวรุนแรงมาก

ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนถอดเสื้อคลุมของฉันออก และขาของฉันก็เปลือยเปล่า มีผ้าห่มคลุมและที่นอนหนาๆเพื่อป้องกันไม่ให้แผลกระทบกระเทือน

ฉันที่เพิ่งตื่นก็เห็นใบหน้าที่งดงามก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า

คือเหลิ่งเยว่นั่นเอง

ร่างกายอ่อนแรง...