บทที่ 7 ถังน้ำ

ฉันตกใจมากจริงๆ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ไม่กล้าส่งเสียง กลัวอีกฝั่งรู้ว่าเป็นฉัน ได้แค่ออกแรงผลัก

อีกฝั่งโดนฉันผลักออก ตกถังไม้ใบหนึ่งที่อยู่ในบ้าน พูดตำหนิ：“ไอ้ผี เธอทำอะไร？ปกติแล้วรีบร้อนไม่ใช่？ ทำไมวันนี้ผลักฉันละ？”

รอบบนี้ฉันฟังชัดเจนเลย นี่คือหลี่ฟางภรรยาของเล่ยเต๋อม่า

หลี่ฟางปีนี้อายุสามสิบกว่าปีแล้ว รูปร่างดี หน้าอมชมพู เป็นคนมีชื่อเสียงในหมู่บ้าน ว่ากันว่าเธอแต่งงานกลับเล่ยเต๋อม่าก็ไม่บริสุทธิ์แล้ว ฝั่งนั้นมีความต้องการมาก เล่ยเต๋อม่าทนเธอไม่ได้ มักจะมานอนเฝ้าสวนผลไม้คนเดียวที่บ้านไม้หลังเล็ก

ช่วงนี้เล่ยเต๋อม่าไม่อยู่บ้าน คิดไม่ถึงว่าหลี่ฟางจะมานอนเฝ้ายาม

ยืมแสงจันทร์อ่อนๆที่ส่องเข้ามาจากบานหน้าต่างบานเดียว ฉันตกใจพบว่า หลี่ฟางไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้า!

ทั้งตัวเธอขาวมาก คู่อวบอิ่มนั้นกระเพื่อมขึ้นลงเวลาที่เธอพูด

ดูคนแข็งแกร่งให้ดูบนหลังม้า ดูคนสวยให้ดูใต้แสงจันทร์ ยิ่งกว่านั้นคือร่างที่เพิ่งออกมาจากน้ำ

ฉันรู้สึกทนไม่ได้แล้ว หมุนตัวกลับ คิดไม่ถึงหลี่ฟางพุ่งเข้ามา จับมือฉันแน่ พูด：“แกคือจางเสี่ยวเป่ย？”

“ใช่……ฉันเอง ซ้อหลี่ฟาง ขออภัยด้วย ฉัน……ฉันไม่ได้ตั้งใจ”ฉันพูดไปอยากดึงมือกลับมาด้วย แต่ว่า หลี่ฟางจับมือฉันไว้แน่ๆเลย

“ได้ยินว่าแกกับชิงชิงเข้าไปในป่า ทุกคนหาทั้งวันก็ไม่เจอ ชิงชิงล่ะ？”หลี่ฟางไม่ได้สนใจเลยว่าเธอโป๊อยู่ ยื่นหัวออกไปมองด้านนอก

ฉันโกหกว่า：“ฉันไม่รู้เธออยู่ไหน”

“อ่อ แกมาที่ฉัน คืนนี้ก็นอนนี่เถอะ แกวางใจ แกอยู่ที่ฉัน ฉันไม่บอกใคร”หลี่ฟางพูดไปแล้วก็ดึงฉันเข้าบ้านไปยังเตียงเดี่ยวในบ้าน

ฉันรีบปฏิเสธ “อย่าๆๆ ถ้าคนบ้านตระกูลจางรู้ จะทำให้เธอลำบากนะ”

หลี่ฟางจ้องฉัน พูดเรียบๆ：“ทำไม เสี่ยวเป่ย หรือแกกลัวซ้อจะกินแกหรือ？”

“ไม่……ไม่ใช่”

“งั้นก็ได้”หลี่ฟางมองฉันหัวจรดเท้า “ได้ยินว่าแกเปิดซิงให้ชิงชิง ยังไม่ทันเข้าไปก็อ่อนแล้ว แกไม่ไหวจริงๆใช่ไหม？”

“ไม่……ไม่ใช่ ครั้งนั้นเป็น……เป็นเหตุไม่คาดคิด”ฉันอับอายสุดๆ รู้สึกใบหน้าร้อนมาก

หลี่ฟางหัวเราะอิๆพูด：“ให้ซ้อสอนแกเถอะ แกมีประสบการณ์ วันหลังเปิดซิงให้หญิงสาว ก็จะได้ไม่เกิดเรื่องอับอาย”

“ไม่ๆๆ……”ฉันดิ้นหลุดจากมือของหลี่ฟางกำลังจะไป ทันใดนั้นหลี่ฟางจับเขาที่ตรงนั้นของฉัน

“เชรค！”ฉันสูดหายใจเข้าทีหนึ่ง

“ฮุ้ย ใหญ่ดีจัง เหมือนถอนไม้เลย”หลี่ฟางจับที่ตรงนั้นของฉัน “แกอยากเอากับซ้อมากแน่ๆ คืนนี้ซ้อให้แก”

มีอะไรบางอย่างแปลกๆลอยเข้ามา ฉันอยากผลักหลี่ฟางออก แต่รู้สึกว่าความรู้สึกนี้ดีงามมาก ไม่เต็มใจผลักเลย

หลี่ฟางได้คืบเอาศอก เอามือลวงเข้าไปในกางเองของฉันทันที จับอันนั้นของฉันไว้

“อ่า!อย่าๆ ซ้อ แบบนี้ไม่ดี……”ฉันถอยหลังไปติดๆ

“ใหญ่ขนาดนี้ ร้อนขนาดนี้ เสี่ยวเป่ย ซ้อพบว่าแกปากไม่ตรงกับใจนะ”เธอพูดไปคลำไป

“ฉัน……”ฉันรู้สึกว่าตัวเองจะระเบิดแล้ว

ทันใดนั้น มีเสียงเดินอย่างรีบเร่งลอยมาจากนอกประตู

ฉันตกใจ รีบพูด：“มีคนมา！”

เห็นเพียงอีกฟากของสอนผลไม้มีคนหนึ่งส่องไฟฉายเดินมาอย่างรวดเร็ว

“เอ้ ทำไมมาเวลานี้？”หลี่ฟางรีบดึงมือออกจากกางเกงฉัน

ฉันลนลานไปหมด อยากหนีออกจากประตู หลี่ฟางดึงฉันไว้พูด:“ไม่ทันแล้ว เร็ว เข้าไป”

เธอเอาฉันเข้าไปในถังไม้โดยไม่มีคำอธิบายใดๆ

“ข้างในมีน้ำ……”

“แกก็ซ่อมอยู่ในน้ำ”

“แต่……”

“อย่าแต่แล้ว รีบเข้าไป”

ฉันโดนหลี่ฟางบังคับให้ลงไปในถังน้ำ ต่อด้วย เธอก็ก้าวเข้ามา

เวลานี้พวกเราสองคนท่าอุบาทว์มาก ฉันนั่งยองๆอยู่ในถังไม้ แต่หลี่ฟางนั่งในถังไม้ เราหันหน้าเข้าหากัน ถังไม้ไม่ใหญ่มาก ร่างกายพวกเราเบียดกันแน่ สามารถได้กลิ่นกายหอมของผู้หญิงในตัวเธอลอยมา ถึงขั้น สัมผัสโดนยอดอกเธอเป็นพักๆ

ถ้าอยู่ในช่วงปกติ เหตุการณ์แบบนี้ ฉันตกอยู่ในอารมณ์นั้นแน่ๆ

แต่ว่า ตอนนี้ฉันมีความรู้สึกเหมือนเป็นขโมย

ถ้าคนอื่นมาเจอ นั้นคือการจับเต่าในไห ฉันรู้สึกว่าออกจากถังไม้ดีกว่า

ในเวลานี้ คนด้านนอกมาถึงหน้าประตูแล้ว

“ที่รัก ฉันมาแล้ว”คนนั้นเดินเข้ามาขณะพูด ใช้ไฟฉายส่องมาทางหลี่ฟาง “โอ้ อาบน้ำ รอฉัน”

ฉันฟังเสียงนี้ มึนทันที

นี่เป็นเสียงของผู้ใหญ่บ้าน！

หลี่ฟางพูด：“ปิดไฟฉายซะ คนอื่นมาเห็นแสงเข้าไม่ดี”

“แฮะๆ ในนี้จะมีใคร”ผู้ใหญ่บ้านปิดไฟฉาย โยนไฟฉายไปบนเตียง มาข้างถังน้ำ ยื่นมือมาแตะน้ำ

ใจฉันเต้นตึกตัก

ขณะที่มือผู้ใหญ่บ้านกำลังจะแตะโดนตัวหลี่ฟาง หลี่ฟางปัดมือผู้ใหญ่บ้านออก

“รีบร้อนอะไร วันนี้ฉันไม่สบาย เธอมาพรุ่งนี้ละกัน”

“อะไร？ฉันกินยาแล้ว บอกให้ฉันมาพรุ่งนี้？”ผู้ใหญ่บ้านพูดไปถอดเสื้อผ้าไป

“กินยาแล้ว เธอก็กลับไปนอนกับเมียเธอสิ”หลี่ฟางพูด

“เมียฉันไม่เร้าใจเท่าเธอ ฉันชอบ”ผู้ใหญ่บ้านถอดเสื้อทิ้ง กำลังจะถอดกางเกง

หลี่ฟางตะโกน：“เธอทำอะไร？”

ผู้ใหญ่บ้านพูด：“เข้ามาอาบน้ำกับเธอไง”

“ไม่ต้องเขามา！”หลี่ฟางชี้ผู้ใหญ่บ้าน “ฉัน……ประจำเดือนฉันมา ถ้าเธอเข้ามา จะซวยนะ”

“ไม่ใช่มั้ง กลางวันยังไม่มาไม่ใช่？ทำไมตอนนี้มาละ？ ”ผู้ใหญ่บ้านลังเลคิดสักพัก “แล้วฉันจะทำยังไง？ข้างล่างขยายปวดมาก”

“เธอ……เธอจัดการเอง”หลี่ฟางพูด

“ทำเองไม่ฟิน งั้นเธอใช้ปากเธอ……”

“ไปๆๆ……”หลี่ฟางด่า “เธอยิ่งอยู่ยิ่งหยาบคาย ฉันไม่ใช้ปากหรอก กลับบ้านให้เมียเธอใช้ปากไป！”

ผู้ใหญ่บ้านมองหลี่ฟาง จริงจังขึ้นมา

“หลี่ฟาง วันนี้เธอไม่ปกติ หรือว่าจะให้ฉันช่วยอะไรเธอ？รีบพูด พูดจบฉันจะเริ่มจริงๆแล้วนะ เธออย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ประจำเดือนเธอผ่านไปไม่ถึงสิบวัน มีที่ไหนขยันมา？”

ฉันแอบทักทายบรรพบุรุษผู้หญิงสิบแปดชั่วโคตรของผู้ใหญ่บ้านไปทั่ว ถึ้งแม้ตอนนี้ฉันไม่ได้จมอยู่ในน้ำทั้งหมด แต่ว่า ตั้งแต่จมูกลงมาอยู่ในน้ำหมด ไม่กล้าขยับ แล้วก็ไม่กล้าหายใจลึก หดหู่ยิ่งกว่าคือ หลี่ฟางเอาผ้าเช็ดตัวมาพาดไว้บนหัวฉัน คลำไปมาตลอด ทำให้ฉันทรมานมาก

หวังแค่ให้ผู้ใหญ่บ้านจากไปเร็วๆ

ฉันหยิกเบาๆไปยังเอวของหลี่ฟ่าง บอกเธอตอนนี้จะไม่สบาย

หลี่ฟางคิดสักพัก พูด：“แบบนี้นะ เธอออกไปก่อน ฉัน……ฉันจะออกมา”

“ออกไปบ้าอะไร！”ผู้ใหญ่บ้านกอดหลี่ฟาง บังคับอุ้มเธอออกจากถังไม้

น้ำในถังก็ลดลงทันที ฉันตกใจมาก นั่งลงไปตาม

ดีที่ผู้ใหม่บ้านไม่ได้สังเกตถึงถังน้ำ หลังโยนหลี่ฟางไปที่เตียงก็เริ่มถอดกางเกง