บทที่ 9 เหมือนคนบ้า

ฉันหันกลับไปมอง หลินชิงชิงวิ่งมาอย่างตื่นตระหนก ด้านหลังตามด้วยเฉินจิ่ฉินกับพวกนังเลงหลายอยู่ที่ติดตามเขาประจำ

“แม่ง หยุดเดียวนี้！ กูรอพวกมึงทั้งวันแล้ว！”เฉินจิ่ฉินตะโกนด่า

ฉันหันตัวกลับมาวิ่งตามสัญชาตญาณ...