บทที่ 135 เส้นเลือดในสมองแตก

ฉันพูดเรียบๆ ： “ทุกคนรออยู่ด้านนอก ไม่ต้องใจร้อน สักพักก็มีคำตอบ”

แล้วฉันก็ปิดประตู

ฉันได้ยินศาสตราจารย์หวังที่อยู่ด้านนอกตะโกนคำหนึ่ง “แกล้งทำ”

ฉันเช็ดเลือดบนหัวคุณย่าให้สะอาด...