บทที่ 31 เล่าเรื่องผี

ฉันเห็นพวกเธอนิ่งเงียบ รู้ว่าพวกเธอคิดอะไรอยู่ ฉันพูดปลอบ: “พวกเธอไม่ต้องกลัว มีอะไรเรียกฉัน เรียกปุ๊บถึงปั๊บนะ”

ฉันยักคิ้ว แกล้งทำให้พวกเธอหัวเราะคริๆ

ฉันยังยิ้มเล็กน้อย...