บทที่ 431 ภวังค์ลวง

ลุงคนขับอายุห้าสิบกว่า ๆ เห็นฉันหน้าตาดูไม่ค่อยจะสู้ดี เขาก็คุยกับฉันตลอดทางบอกว่าลูกชายคนเล็กอายุไล่เลี่ยกับฉัน และฉันก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง

หลังจากเดินมานานกว่าหนึ่งชั่วโมง...