บทที่ 82 เขาก็แค่คนทำงานในหมู่บ้านเท่านั้นเอง

“นี่สายตาของแกเป็นอะไรไป?เผิงเมิ่งเป็นคน มาบอกรักกับแกเอง แกยังเต๊ะท่าอยู่อีก คนขี้แพ้ก็คง ยากจนเคยชินแล้วสิ พอได้โอกาสดีขนาดนี้ยังไม่คว้ามัน ไว้อีกเหรอ? แกนี่มันช่างโง่ดักดานจริง…เพื่อเข้าข้าง...