บทที่ 442 ได้รับชัยชนะกลับมา

ทุกคนกลั้นลมหายใจ รอการระเบิดออกของลูกระเบิดที่อยู่บนหลังคา แต่จนกระทั่งฉินหลั่งกระโดดลงมาจากบนหลังคาแล้ว ก็ไม่มีการระเบิดใดๆ
“แม่งเอ้ย” จางต้าไห่อ้าปากหวอด้วยความตกตะลึงเหม่อ...