บทที่ 158 เธอมีจดหมายฝากถึงนาย

ฉินหลั่งตกตะลึงจนพูดไม่ออก แต่เขารู้สึก สะเทือนใจเล็กน้อย
“ในสองหรือสามเดือนที่เส้เหวินจิ้งจากนายไป นายก็เห็นแต่ว่าเธอยโสโอหังต่อหน้านาย แต่นายรู้มั้ย ตอนที่เธอหลับก็ยังละเมอเรียกหาแต่ชื่อของนาย...