บทที่ 501 หมัดเดียวล้ม

คณบดีโหยวแค่ลังเลประเดี๋ยวเดียว แค่ประเดี๋ยวเดียว จากนั้นเขาก็ซวยหนักกว่าเดิม
เฮือก……..
ได้ยินเสียงร้องอย่างทรมานส่งมาจากด้านบน ยังไม่เห็นฉินหลั่งยกเท้า คณบดีโหยวก็ลอยไปบนอากาศ...