บทที่ 349 เชิญธิดาเทพแห่งพรรคกลับบ้าน

จงยู่ยืนขึ้นจากเก้าอี้นกฟินิกซ์ ใบหน้าซีดเซียวเล็กน้อย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมชาวต่างๆ ชาติแปลกๆ พวกนี้ถึงได้อ่อนน้อมกับเธอขนาดนี้
ใบหน้าที่เหมือนดอกไม้ท่ามกลางสายฝนของเธอทำให้ผู้พิทักษ์ฉานเย่วจิตใจหวั่นไหว...