บทที่ 148 ร้องไห้จนเจ็บถึงหัวใจ

เป็นสังเส่นเอ๋อที่กำลังพูดอยู่ เธอยืนอยู่ที่ชั้นสอง และมองไปที่ฉินหลังชั้นล่างข้างราวบันได ดวงตาของ เธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย
เสียงนี้อึกทึกในหู ทำให้หัวใจของทุกคนตกใจ
“เส่นเอ๋อ...