บทที่ 142 ถ้าเทียบกับพี่ฉินหลั่งผมยังคงห่างไกล นัก

ฉินหลังค่อยๆพยุงตัวขึ้น ฉินหลั่งหมดหนทางกับ นิสัยแปลกๆของคุณยายหน้าเด็กคนนี้จริงๆ
“กระดูกไม่เลวเลยนี่”คุณยายมองฉินหลั่ง ไม่มี ท่าที่จะขอโทษแม้แต่น้อย บนใบหน้ามีรอยยิ้มเล็กน้อย...