บทที่ 139 กตัญญู

เฉินเฉียงได้ยินเช่นนี้ก็รีบพูดไป：“ฉันไม่ไปนะ ที่บริษัทยังงานที่ต้องทำ！”

เมื่อเขาได้ยิน ‘เซวเฟ่อง’เขารู้สึกหงุดหงิดและเขากลัวที่จะถูกล้อเลียน

ปากของผู้หญิงคนนั้นเหมือนลูกกระสุนและไม่อยากลfคุณค่าไปยุ่งกับเธอ

“ฉันก็ไม่อยากไป！”

ฉินยวี่เหลียงพูด：“ฉันไม่อยากเห็นคนบ้านนั้น！”

“แต่คุณยายพึ่งจะหายดี...