บทที่ 262 อย่ารอให้กิ่งก้านว่างเปล่า

น้ำตาของเธอหลั่งไหลเหมือนสร้อยมุกที่ขาดออกจากกัน

เสี่ยวเทียนรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก

แม้ว่าจะต้องเจอกับศัตรูที่ดุร้ายนับหมื่นเขาก็ไม่เคยหวั่นไหวแต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก...