บทที่ 288 ของขวัญข้ามเวลา

“นายท่านเหตุใดต้องทำแบบนี้ด้วย!”

เฒ่าหยางเฉิงหลั่งน้ำตาและมองไปที่เสี่ยวเทียน “นายน้อย คุณไม่รู้หรอกว่นายท่านหลายปีที่ผ่านมานี้ลำบากมากแค่ไหน!”

“พอได้แล้วอย่างเฉินพวกเรากลับกันเถอะ!”

หลังจากที่ตู๋กูคารวะเสร็จก็ลุกขึ้นยืนแล้วหันกลับไปพูดกับเสี่ยวเทียน...