บทที่ 62 ไล่ไอ้สารเลวเฒ่านี่ออกไป

เฉียวเจี้ยนซานยังคงจ้องมองไปที่เฉียวเหลียนเหลียน เมื่อเห็นว่าแววตาของเธอแปลกไป เขาจึงกระโดดขึ้น และพูดเสียงดังว่า “แกไม่ใช่ลูกสาวของฉันจริงๆ เรียกเฉียวเหลียนเหลียนออกมาเดี๋ยวนี้!”

เฉียวเหลียนเหลียนถอยหลังไปครึ่งก้าว

คนอื่นคิดว่าเธอกลัว...