บทที่ 17 สั่งสอนคนตระกูลกู้

กู้จงตกตะลึง

ดู...โลกใบนี้?

เขาก้มศีรษะลง “แม่ แม้ว่าผมจะมองเห็นไม่ชัด แต่ผมก็ไม่ได้ตาบอดสนิท ผมทำงานให้แม่ได้”

เขาพูดออกไปเช่นนั้น เพราะเขากลัวถูกขับไล่

เฉียวเหลียนเหลียนถอนหายใจและลูยศรีษะกู้จง...