บทที่ 235 จี้หยุนชูยอมรับรักที่มีต่อเฉียวเหลียนเหลียน

ด้านหน้าของภัตตาคารซื่อสี่ที่แสนจะอบอุ่นสว่างไสว

จี้หยุนชูเม้มริมฝีปาก สีหน้าไม่ได้แสดงออกถึงการยินดีหรือโกรธ

มีเพียงการกำปั้นที่แสดงถึงความโกรธที่เขามีต่อองค์หญิงอันเล่อ

น่าเสียดายที่กำปั้นอยู่ข้างลำตัว...