บทที่ 421 ดอกแพร์ก็นำฝนมาสู่ฤดูใบไม้ผลิ

วิ่งเหยาะ ๆ เข้ามาในทางเล็ก ๆ เจียงจื้อห่าวตามหลังเธอ เขารู้สึกราวกับมีของเหลวเย็น ๆ ตกลงมาบนมือของเขา

จากใบหน้าด้านข้างของหวังอิงจวิน เจียงจื้อห่าวเห็นน้ำตาของเธอ

เขาถอนหายใจเล็กน้อย...