บทที่ 1115 ภัยคุกคาม

ผ่านไปสักพัก หลี่ปิงก็ควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้

เธอเช็ดน้ำตาให้สะอาดก่อน แล้วจึงยืนตัวตรงจากอ้อมแขนของเจียงจื้อห่าว พูดว่า "ขอโทษ ทำให้ท่านต้องมาเห็นเรื่องน่าอายแบบนี้"

เมื่อมองดวงตาที่แดงก่ำของเธอ...