บทที่ 1111 คนต่อไป

เมื่อเห็นกลุ่มคนยืนอยู่ที่นั่นอย่างงุ่มง่าม จงเจียเหว่ยก็อยากจะหัวเราะ

เธอไม่รู้ว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงมาที่นี่ แต่เธอมักจะคิดว่ารูปลักษณ์ของพวกเขาเป็นเรื่องตลกมาก

สิ่งสำคัญที่สุดคือ...