บทที่ 527 คนบ้านเดียวกัน

เจ้าซู่หรงรู้สึกละอายใจที่ถูกเด็กแบบนี้ดูถูก เขาจ้องที่เจียงยวี่เฉิงผ่านฟันที่ขบขัน "ไอ้สารเลว เดี๋ยวฉันจะหักขาแก ดูสิว่าแกจะทำอะไรได้!"

"ไป!" ไชจงไห่โบกมือ และคนหกหรือเจ็ดคนที่มากับเขาก็รุมทันที

ทันใดนั้น...