บทที่ 333 ไร้วาสนา

เนียหยุนผิงรีบขึ้นหน้ามาไกล่เกลี่ย พูดว่า “คุณต่ง คุณเจียงไม่ได้หมายความแบบนี้ คุณอย่าคิดมาก ผมคิดว่านะ นี่น่าจะเป็นการเข้าใจผิด เอาแบบนี้ ถือที่ว่าตอนเที่ยงผมเลี้ยงข้าว นั่งด้วยกันดื่มกันสักแก้วสองแก้ว...