บทที่ 190 ไป

"ก็ได้ ฉันเองก็ขี้เกียจพูด แค่รู้สึกว่าครอบครัวตาเฒ่าจงเป็นคนไม่เลว แค่เพราะขี้หนูก้อนหนึ่ง ก็ซวยไปแปดชาติแล้ว" เมิ่งหยวนหางพูด

(ขี้หนูในที่นี้เปรียบถึงปลาเน่า ในสำนวนปลาเน่าตัวเดียวเหม็นทั้งข้อง)

ไม่นาน...