บทที่ 141 เจ้าแห่งโอสถนี้ฉันก็ไม่เกรงใจแล้วนะ

สายตาของคนทั้งหมดล้วนมองมาทางนี้ และฉินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะอึ้งไปชั่วขณะ

ไม่จบตั้งแต่แรกและไม่จบช้า แต่ดันมาจบในเวลานี้!

ฉินเฉิงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ แต่เขากลับไม่ได้หยุด...