บทที่ 2297 ขอความช่วยเหลือ

"แต่ข้าเองก็รักษาเขาหายตั้งนานแล้วเหมือนกัน"

ฉินเฉิงชี้ไปที่คนผู้หนึ่งที่นอนอยู่ด้านหลังแผง เขาคือผู้ฝึกตนที่นอนหมดสติผู้หนึ่ง

"ล้อเล่นบ้าอะไรกัน คนผู้นั้นนอนอยู่ตรงนั้นมาโดยตลอด...