บทที่ 2011 ข้าเป็นคนโชคดี

แต่จูหยู้เจียงไม่เคยคิดว่าโฮ่ตงจะบ้าไปแล้ว

เขาตะโกนเสียงดังออกไปดึงดูดผู้คนจำนวนมากให้มองมา เพื่อยืนยันเรื่องนี้และไม่ให้โอกาสโฮ่ตงเสียใจ

หลังจากที่โฮ่ตงตอบตกลง เขาก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย

แน่นอนว่าเขาจะไม่เสียใจเลย...