บทที่ 1698 ขอเมือง

ใบหน้าของเย่อจุนแดงก่ำ เมื่อคิดถึงการกระทำของเขาในตอนนี้ เขาเกือบจะพ่นเลือดเก่าออกมาเต็มปาก

เขากัดฟันอีกครั้ง สั่นไปทั้งตัว และในที่สุดก็รวบรวมลมปราณแห่งทวยเทพตัวน้อยที่เขาสะสมไว้เมื่อคืนนี้สำเร็จ...