บทที่ 397 เสียหน้า

คนพวกนี้ พวกเค้าต่างก็หน้าซีดด้วยความตกใจแล้วก้าวถอยห่างออกไป

"ฉินเฉิงคนนี้ มันยังไม่ตาย...มันเป็นไปได้ยังไงกัน!" ใครบางคนก็ร้องอุทานขึ้นมา

ในตอนนี้เอง พวกเค้าก็เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย

"ทุกคนไม่ต้องห่วง"...